Walka z azbestem: dziennikarstwo poza schematami

Published on July 23, 2010

Społeczeństwo

Niccoló Bruna i Andrea Prandstraller są reżyserami "Wielki proces azbestu - śnieg nawet w lecie", dramatu, który dokumentuje postępowanie toczące się w Turynie przeciwko międzynarodowej firmie produkującej azbest-eternit, oskarżonej o "katastrofalne i celowe pominięcie środków bezpieczeństwa i środków ostrożności".

Kiedy nie było jeszcze pewne, czy proces się rozpocznie, Niccoló postanowił założyć w imieniu Stowarzyszenia Rodzin Ofiar Azbestu (Afeva) w Casale Monferrato (znajdowała się tam fabryka eternitu) internetowy serwis społecznościowy: Asbestos in the dock - Azbest na Ławie oskarżonych. Historia procesu to historia kolektywna - tłumaczy Nicholas, -, Zaangażowała wielu ludzi., których opowieści dopełniają losy ofiar. Początkowo miał powstać cotygodniowy raport na temat postępów w procesie, z którego wybierananoby informacje użyteczne do filmu dokumentalnego". Niektórych z bohaterów filmu, którego premiera przewidywana jest na pierwszy kwartał 2011 r., Niccoló i Andrea znaleźli właśnie dzięki portalowi Asbestos in the dock.

"Azbest in the dock, zaprojektowany i redagowany w języku angielskim, zmobilizował ludzi, których tradycyjne media, pojawiające się jedynie w dniu rozpoczęcia procesu, nigdy nie byłyby w stanie dosięgnąć".

Wielu z tych, którzy aktywnie śledzą temat, mieszka daleko od Turynu, a nawet za granicą. Są to prawie zawsze eksperci w dziedzinie, którzy uczestniczą w projekcie poprzez pomysły postowane na forum, komentarze zdjęcia i video. "Ludzie są częścią procesu, chcą w nim aktywnie uczestniczyć – kontynuuje Niccoló. Dlatego też potrzebowaliśmy sieci społecznej, a nie tylko strony internetowej". Pośród nas są także dziennikarze i prawnicy, ale stanowią oni jedynie 10% w grupie 137 członków z 25 różnych krajów. Azbest in the dock odwiedzają osoby z 80 różnych krajów: kilka kontaktów miesięcznie przybywa z Kostaryki, gdzie obecnie mieszka szwajcarski potentat Stephan Schmidheiny. Wraz z belgijskim baronem Jeanem-Marie Louisem de Cartierem de Ghislainem Marchiennem jest on głównym oskarżonym w procesie, który rozpoczął się 9 grudnia 2009 r. w Turynie. Po raz pierwszy na ławie oskarżonych nie występują tylko dyrektorzy poszczególnych przedsiębiorstw lub członkowie zarządu, ale najwyżsi przedstawiciele międzynarodowej firmy, bogaci i wpływowi.

Według Noccoló istnieje "informacja różnorodna, kompletna, obywatelska, wysokiej jakości i dużego zasięgu. Siła Azbestos in the dock polega na zajmowaniu się bardzo specyficznym i lokalnym tematem, który jednak zwraca uwagę międzynarodową. Duże media patrzą na stronę spektakularną, a nie istot e, ale w Turynie rozpoczął się proces, który ma szansę stać się kamieniem milowym w kwestii społecznej odpowiedzialności biznesu: to strona symboliczna nawet ważniejsza niż sam proces".

Zobacz także "Proces Eternitu: czy Europa chce się zabezpieczyć przed azbestem?"

Przekonanie nagrodzone zostało nominacją w 31 edycji Międzynarodowej Nagrody Dziennikkarskiej Ischia 2010 w kategorii "Blog Roku”: Azbestos in the dock jest jednym z dziesięciu kandydujących blogów

Tym, co poprowadziło Niccoló od idei dokumentu do portalu społecznościowego, była chęć unaocznienia problemu azbestu: "Nagroda jest okazją do rozpowszechnienia wiedzy o tej kwestii, do promocji Afeva, ale również naszego filmu dokumentalnego”. W miejscach, w których azbest jest ciągle używany, dochodzą interesy branży przemysłowej, ale także społeczności lokalnej: w Brazylii na przykład, w stanie Goias, w Minaçu, istnieje największa kopalnia azbestu w Ameryce Łacińskiej i nie ma dla niej innej alternatywy gospodarczej ani społecznej.

W Brazylii Niccoló i Andrea zebrali świadectwa tych, którzy nadal pracują przy azbeście. Obecnie, dzięki kontaktom uzyskanym na Asbestos in the dock, planują pojechać do Indii. Mały portal społecznościowy, który stara się wyjaśnić problem globalny.

Zdj.: Orin Zebest/flickr; Asbestos in the Dock

Translated from In lotta contro l'amianto: un giornalismo fuori dagli schemi