Tysiące pytań w dobie kryzysu: pomysłowa inicjatywa młodych Europejczyków
Published on
Translation by:
Paulina Gajkowska-ŻeroPerché, why, pourquoi, por qué, warum, dlaczego, γιατί? Kampania medialna, która obiega Europę ! Jej celem jest napisanie: ''dlaczego'', na prześcieradle, komputerze, żółtej samoprzylepnej karteczce, gdziekolwiek. Następnie wystarczy zrobić zdjęcie. Seria znaków zapytania, to nic innego jak próba wyrażenia opinii, oraz potrzeba zwrócenia uwagi na potrzeby mieszkańców Europy w czasach kryzysu. Alessia Bottone, która 4 listopada rozpoczęła internetową kampanię, pytana o cel tej inicjatywy odpowiada: "Potrzebujemy się zjednoczyć, potrzebujemy poczuć, że próbujemy coś zmienić. Biorąc pod uwagę prognozy kosztów oraz widząc, że manifestacje stały się dobrem luksusowym, ustąpiono miejsca inicjatywie ''low cost''. Często powtarzam, że to Internet będzie kluczem do zmian''.
Cafebabel przedstawia sylwetki młodych Europejczyków i nie tylko, którzy poszukiwali odpowiedzi na niepewność, która dotyka niemalże każdego aspektu ich życia.
Historie te zostały opublikowane na blogu Da Nord a Sud – Sogni a tempo (in)determinato (http://danordasudparliamone.wordpress.com/ przypis tł.). By móc uczestniczyć w inicjatywie, wyślijcie wasze zdjęcie na adres alessiabottone@libero.it oraz umieśćcie je na waszym profilu na Facebooku.
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
Mimo, że minęły 4 lata od zamknięcia jej aktywności, listy nadal zapełniają pocztę 26 letniej Nicole. Bezskuteczne poszukiwania pracy; utrata ojca, który zmarł w wieku 44 lat na raka, spowodowanego kontaktem z azbestem, podczas pracy dla miejscowych kolei; wszystko to zmusiło Nicole do opuszczenia Włoch. 4 sierpnia spakowała swoje walizki i odjechała na motorze. Kierunek: Londyn.
Dlaczego musimy wyjechać za granicą by móc znaleźć poważną pracę?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
Coline, 21 lat, z północy Francji przeniosła się do Brukseli, by uczęszczać do Akademii Sztuki.
Na ostatnim roku, pytania dotyczące tego, jak dać sobie radę w świecie pracy przychodzą spontanicznie. Parlament Europejski zatwierdził 7 czerwca nową uchwałę dotyczącą statutu społecznego artystów, ale każdy kraj członkowski niezależnie ustala kryteria, które definiują artystę. Dlatego też nie ustalono jeszcze wspólnej definicji.
Dlaczego artyści nie mają prawdziwego statutu społecznego?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
30 letnia Eliza, zwyciężczyni programu Leonardo da Vinci w Zespole Architektów w Aleksandrii, w kwietniu 2010 przeniosła się do Barcelony.
Pewnego razu gdy przyjechała do Włoch, została zatrudniona jako sekretarka. Zwykłe zastępstwo za osobę na urlopie macierzyńskim. Po miesiącu prób i pracy jako sekretarka działu handlowego, obiecano jej umowę na pół roku, by następnie określić ją jako "powolną, bez wyrazu i frywolną". W 2012 pracowała trzy miesiące, osiem spędziła w domu.
Dlaczego między pokoleniami nie dochodzi do wymiany ''wiedzy'' ?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
.jpeg)
22 letni Andrea Levialdi Ghiron, syn Argentyńczyka i Włoszki, przeniósł się do Madrytu po 4 klasie liceum.
Wrócił do Włoch, gra zawodowo w koszykówkę, zapisał się na uniwersytet, ale nie może odnaleźć się w darwińskim systemie edukacji. Raper nie tylko z zamiłowania - w marcu 2012 wydał swój pierwszy album "Primero Mixtape". Obecnie pracuje nad solowym projektem "ze wszystkimi trudnościami wschodzącego artysty w gatunku, jakim jest RAP, w kraju, takim jak Włochy".
Dlaczego jest tak mało wsparcia dla nas muzyków?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
Luty 2010: Alice znalazła pracę w sieci hoteli w Irlandii. 1.650 euro netto miesięcznie, zyskała niezależność w wieku 22 lat! Z powodów rodzinnych wróciła do Włoch, po prawie 3 latach życia za granicą. Vodafon zaproponował jej 5 euro na godzinę, na pół etatu, bez umowy. Pracuje w call center póki nie ''utną'' jej wynagrodzenia. ''Do tej pory wszystko kręciło się wokół rozmów kwalifikacyjnych ("skontaktujemy się z Panią"), umów o dzieło, zleceń tygodniowych, maksimum miesięcznych".
Dlaczego w wieku 24 lat musimy odczuwać taki ciężar?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
Dyplom w zakresie Mediacji Lingwistycznej, Erasmus we Francji, studia magisterskie w Londynie, staż w Hiszpanii i Nowym Jorku, specjalizacja w Brukseli. Oto profil 27 letniej Marzii. Profil, który wydaje się nie interesować włoskich firm. Marzia ma dosyć bezpłatnych staży bez gwarancji zatrudnienia na niestabilnym rynku pracy. Pracuje w branży modowej w Anglii, ma jednak nadzieję wrócić Włoch "i nie pozwoli by ten piękny kraj został krajem emerytów".
Dlaczego pozbywacie się wszystkich talentów z naszego kraju?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
Ilva narodziła się ok. 40 lat temu, jest częścią Grupy Riva, która zajmuje się produkcją i przetwornictwem stali. Największa siedziba znajduje się w Taranto i od końca lat 70. zatrudnia tysiące pracowników. Wyciek gazu i czerwonawe chmury ''wyglądały jak sceny rodem z Piekła Dantego'', były zagrożeniem dla ludzi i okolicznych zwierząt.
25 lipca tego roku, wymiar sprawiedliwości rozpoczął zajmowanie terenu z powodu katastrofy środowiskowej. Cosimo, 33 lata, pragnąłby ''żyć z turystyki w czystym mieście i nie umrzeć z powodu zanieczyszczeń''.
Dlaczego Minister Clini nie zatrzymał działań firmy, ale dał jej jeszcze jedną szansę? Dlaczego koszt ponoszą zawsze mieszkańcy?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
Po utracie pracy, którą wykonywała przez 30 lat, Brigette podjęła decyzję o przeprowadzce na ''dach świata'', do Nepalu. W tym kraju, stłamszonym z jednej strony przez Chiny, z drugiej przez Indie, Bridgette odnalazła przyjaciół, uśmiech, prostotę, solidarność i bogactwo ducha. ''Kryzys dotyka całej Europy, ale gdzie w tym wszystkim jest solidarność? Politycy powinni być bliżej mieszkańców, a szefowie firm bliżej pracowników”. Od prawie roku żyje w Kathmandu i nawet przy napotkanych trudnościach uśmiecha się, ponieważ ''uśmiech jest darmowy, a daje wiele tym, którzy go otrzymują i tym, którzy go rozdają''.
Skąd tak wiele pytań?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
Hiszpanię szczególnie dotyka ucieczka talentów. W pierwszych 6 miesiącach roku, 40.625 osób wyjechało w poszukiwaniu pracy. To o 44,2% więcej niż w 2011. Poziom bezrobocia wzrósł również w październiku. Dane udostępnione przez Ministerstwo Pracy wykazują 2,7% wzrost w stosunku do września. W Hiszpanii nadal mamy do czynienia z protestami na ulicy i w Internecie. 14 listopada po raz pierwszy w Europie, został zorganizowany międzynarodowy strajk generalny w Portugalii, Hiszpanii, Grecji, na Cyprze i na Malcie.
Dlaczego nasz rząd kłamie każdego dnia?
Fot.: (cc) Bibbi Abruzzini
Translated from Un perché contro la crisi: creatività low-cost per i giovani europei