Szkoła wieczorowa na greckim wybrzeżu: duchowni, futboliści i babcia też

Published on July 17, 2012

Społeczeństwo

Założona w 2004 roku szkoła jest także multikulturowym tyglem, można tam spotkać osoby narodowości greckiej, albańskiej, romskiej i innych, różniące się pochodzeniem i życiowym doświadczeniem.

Grecja, późna wiosna roku 2012, około 7 wieczorem. Sotiria, 45-letniamatka trójki dzieci, Chrysa mająca 48 lat i już dwóch wnuków, Ojciec Demetrios i 17-letni Nikos są zajęci tworzeniem angielskich słów lub zwrotów poprzez łączenie oznaczeń pierwiastków z układu okresowego. Drużyna, która w ciągu 10 minut wymyśli najwięcej słów – używając „LaDy GaGi” jako klucza – wygrywa. Za następnymi drzwiami, Ojciec Andreas, Ojciec Vassilis i Makis, 20-letni grecko-kubański futbolista u progu kariery, który rzucił szkołę w zeszłym roku by trenować w młodzieżowej akademii Barcelony, odmieniają starogreckie czasowniki. Na dole Soula, 52-letnia pracownica szpitala i babcia, 56-letni Christoforos i 16-letni Dennis z Albanii biorą się za równania. To tylko typowy wieczór w wieczorowej szkole średniej Argostoli (Esperino Gymnasio-Lykeio Argostoliou) na Kefalonii, wyspie leżącej na wybrzeżu jońskim. Jak się pewnie domyślacie, to nie jest zwyczajna szkoła.

Znaczenie kształcenia Greków

W każdej prefekturze w Grecji istnieje przynajmniej jedna wieczorowa szkoła średnia. Funkcjonują one pomiędzy godziną 19 a 23, a ich absolwenci otrzymują świadectwo równoważne z tym, otrzymywanym w szkołach dziennych. Podczas gdy program nauczania jest niemal identyczny z programem realizowanym w normalnych szkołach, do których uczęszczają dzieci i młodzież, korzysta się również z tych samych podręczników i pomocy naukowych, jednak lekcje są o 10 minut krótsze (trwają 35 minut). Niektóre z „mniej ważnych” przedmiotów, takich jak muzyka czy sztuka, usunięto z programu, by zaoszczędzić cenny czas. Po ukończeniu szkoły ponadgimnazjalnej lub „Lykeio” (liceum) uczniowie otrzymują świadectwo poświadczające posiadanie średniego wykształcenia i są uprawnieni do zdawania egzaminów wstępnych na grecki uniwersytet. Absolwenci szkół wieczorowych także posiadają te uprawnienia, jednak w ich przypadku proces egzaminacyjny przebiega inaczej, przeznaczono dla nich określoną z góry liczbę miejsc w instytucjach szkolnictwa wyższego, by zrekompensować wysiłek, który musieli włożyć w pogodzenie pracy z obowiązkami szkolnymi.

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu nikogo nie interesował ten problem, wówczas wielu młodych ludzi kończyło szkołę podstawową, a potem szukało pracy. Często bywało tak, że dziewczęta były skazane na to, by zostać w domu, pomóc w jego prowadzeniu i w pracach na polu, wyjść za mąż w młodym wieku i wziąć na siebie odpowiedzialność za założoną rodzinę. Dlatego powstały szkoły wieczorowe – by dać dorosłym, którzy musieli rzucić szkołę za młodu, bez względu na to z jakiego powodu, „drugą szansę” na zdobycie wykształcenia, ale także, by dać taką możliwość młodym osobom, które same muszą się utrzymywać - zwłaszcza teraz, w czasach kryzysu. W Grecji pracę można podjąć najwcześniej w wieku 15 lat, a szkoły wieczorowe przyjmują osoby powyżej czternastego roku życia, by dostosować się do tej sytuacji. Kolejnym aspektem działalności takich szkół jest potrzeba zapewnienia imigrantom dostępu do edukacji i możliwości zdobycia odpowiednich kwalifikacji, a także pragnienie zintegrowania społeczności romskiej z współczesnym społeczeństwem greckim: szkoły wieczorowe odgrywają decydującą rolę w osiąganiu wspomnianych celów, bowiem cechuje je na ogół bardziej elastyczne podejście do uczniów, co ma znaczenie, gdy ma się do czynienia z tak zróżnicowaną grupą.

Kryzys, innowacje i wiara

„Spędziłam 7 lat pływając promem w tą i z powrotem pomiędzy Lixouri a Argostoli każdego wieczora, by uczęszczać do szkoły” - mówi 61-letniaVoula Antonelou. „W zeszłym roku skończyłam szkołę średnią, ale „uzależniłam się” od nauki: w czerwcu przystąpiłam do egzaminu wstępnego na uniwersytet i będę trzymać kciuki do sierpnia, wtedy dowiem się czy będę kontynuować naukę. Nigdy nie jest się za starym na naukę i rozwój”. Pierwsza klasa zrealizowała z sukcesem dwa projekty związane z kryzysem. W pierwszym semestrze uczniowie obmyślili system dostarczania posiłków potrzebującym, działający za pośrednictwem platformy internetowej o nazwie „talerz strawy” i zaprezentowali ten projekt w National Hellenic Research Foundation w Atenach. W drugim semestrze postanowili porozmawiać z przedstawicielami pięciu odnoszących sukcesy greckich firm odpornych na kryzys finansowy i stworzyć wideo, które przybrało popularną nazwę „IMF”, ale przekształcając ją w coś pozytywnego: innowacyjne źródło motywacji (innovative motivation fuel). Szkoła wzbogaciła grecką Wikipedię o ponad 50artykułów i 200 plików multimedialnych.

„Nigdy nie jest się za starym na naukę i rozwój”

„Szkołom takim jak nasza nie jest łatwo przetrwać”, mówi dyrektor, Vaggelis Detoratos, zwłaszcza teraz, przy tych wszystkich cięciach spowodowanych kryzysem. Nie mamy stałego dopływu uczniów, jak normalne szkoły. To, co robimy i odznaczenia, które otrzymujemy nie powinny być obiektem zazdrości bardziej „uprzywilejowanych” szkół dziennych. Chyba najbardziej reprezentatywnym projektem zrealizowanym w szkole, w zeszłym roku szkolnym, był projekt trójki uczniów, Christosa i Demo z Albanii oraz pochodzącego z KefaloniiGerasimosy. Nastolatkowie przeprowadzili wywiady z kobietami naukowcami zajmującymi się badaniami chemicznymi w FORTH/ICE-HT, w Grecji i wysłali swoje wideo na konkurs dla szkół europejskich. Innowacyjna nauczanie, które przekracza barierę wieku, narodowości i płci w multikulturowym otoczeniu, z silnymi więziami przyjaźni i solidarności są typowe dla takich szkół, których uczniowie są już z pewnością zwycięzcami, bowiem ciężko pracują na lepszą przyszłość.

Fot.: główna, w tekście: kefaloniapress.grl boisko szkolne w Argostoli - zarówno z, jak i bez uczniów © Mina Theofilatou (cc) Saintfevrier/ wikimedia

Translated from Evening school on Greece coast, where clergymen, footballers and grandmothers learn