Squat Milada, bastion kultury praskiej
Published on
Translation by:
marta bemPraga. Dzielnica Holesovice. Dwie dumne wierze górują nad tą podmiejską dzielnicą. W pobliżu miasteczka uniwersyteckiego pręży się dumnie stary budynek. Na ścianach tego ostatniego praskiego squatu widnieją rewolucyjne znaki, na balkonach powiewają anarchistyczne flagi, wydaje się, że jest to ostatni bastion sprzeciwu wobec współczesnego świata.
W 1948 roku właściciele domu uciekli przed wejściem wojsk sowieckich do Pragi. Przez prawie pół wieku budynek należał do państwa, ale pozostawał pusty.
W następstwie zniknięcia z mapy państwa Czechosłowacja w 1989 roku – budynek nie został zarejestrowany w żadnych dokumentach. Jeszcze dzisiaj nie widnieje on w żadnym z prawnych dokumentów.
Pierwsi squatterzy pojawili się tu w latach 90. Od tego czasu budynek wielokrotnie się zmieniał. Przez pewien czas stał nawet pusty.
Obecnie piętnastu stałych „mieszkańców” prowadzi coś na kształt centrum kulturalnego. Odbywają się tu koncerty, wystawy, debaty, projekcje filmów, etc.
Ich sposób życia oraz przekonania polityczne, wynikające z odrzucenia współczesnego społeczeństwa stworzyły przestrzeń, w której możliwe jest swobodne wyrażanie alternatywnych opinii.
Od długiego już czasu rząd stara się znaleźć sposób, by zlikwidować to specyficzne centrum kulturalne.
Pan X – mieszkaniec squatu wyjaśnia dlaczego: Europa przybiera obecnie postać państwa faszystowskiego. Władze Europy nie pozbawiają obywateli wolności fizycznej, ale pozbawiają ich wolności wypowiedzi.
Mimo takich ataków, czeski rząd nie może nic zrobić, tym bardziej, że w całej Europie rozlegają się głosy w obronie squatu.
Translated from Le squat Milada, bastion d’une autre culture pragoise