Participate Translate Blank profile picture
Image for Rumunia: Pokolenie Bez Nazwy

Rumunia: Pokolenie Bez Nazwy

Published on

Społeczeństwo

Dzisiejsze pokolenie młodych Europejczyków wydaje się wstrząśnięte ogarniającą je wokół pustką - brak perspektyw i możliwości, celów, aspiracji. By najlepiej odzwierciedlić ich ducha, posłużmy się metaforą email-a bez tytułu, mówi młoda wolontariuszka, doradca w młodzieżowej organizacji i absolwentka psychologii.

Jak donosi sondaż przeprowadzony przez Komisję Europejską z 2007 r., dla 38% młodych Europejczyków największą trudnością w poszukiwaniu pracy stanowi brak możliwości w krajach ojczystych. Ale czy w całej Europie brakuje szans dla młodych? W każdym bądź razie, w Rumunii sytuacja jest najgorsza - twierdzi studentka medycyny, 24-letnia Dana; przyszły lekarz w Bukareszcie może spodziewać się pensji w wysokości 250 euro miesięcznie w warunkach gdy krajowa gospodarka oczekuje na kredyt rzędu 20 miliardów euro z MFW i Unii. Wiem, że wyjadę za granicę, jak tylko skończę studia - dodaje.

Emigracja młodych z płd.-wsch. Europy stała się faktem. Jeśli zdecyduję kontynuować moje studia w UK, moja rodzina, dziewczyna będą tęsknić. No i ja też - mówi 22 letni Aleksander, słuchacz studiów magisterskich z Bułgarii, który od roku rozpaczliwie boryka się z tęsknotą za najbliższymi. Aleksander, jak większość młodych w podobnej sytuacji, próbuje znaleźć odpowiedź na retoryczne pytania: Czy powinienem studiować za granicą? Czy dostanę lepszą pracę , jeśli poświęcę nauce więcej czasu? Czy tak naprawdę muszę mieć stopień doktorancki? W jaki sposób dostanę pracę, skoro dziedzina moich studiów nie jest już popularna?

Dolegliwości damskie i męskie

Wiadomo niestety, że część młodych nie stara w ogóle dostosować do rzeczywistości, jak 19-letni Mark z Niemiec. Nosi się on z przekonaniem, że wykształcenie wyższe to już tylko ślepa uliczka. Istnieje zawsze gdzieś, jakiś wymyślona, wirtualna lub sztuczna sposób na ucieczkę ze świata, w którym jesteś zmuszony egzystować. Mark nie boi się przyznać do swojejgo uzależnienia od video gier. Gra pomaga mi zapomnieć o szkole, rodzicach i o życiu, ogólnie - tłumaczy. Zdaję sobie sprawę, że powinienem spędzać mniej czasu przed komputerem, ale z drugiej strony, co miałbym robić innego?

Przyjmuje się, że w Europie kobiety częściej padają ofiarami zaburzeń lękowych w stosunku do mężczyzn, którzy cierpią na uzależnienie od alkoholu i gier wideo. W skrajnych przypadkach, brak perspektyw pociąga młodych ludzi w stronę konsumpcji szkodliwych substancji, które zabarwiają szarą rzeczywistość, jak w przypadku Iny. Moje życie było pełne fajerwerków i energii, kiedy brałam – wyznaje 22 letnia Rumunka przebywająca na odwyku. Cztery lata temu zrezygnowała ze studiów na rzecz wysokich zarobków, ale przy dzisiejszej aurze ekonomicznej - 100 000 osób w Rumunii znalazło się na bruku. Ina jest jedną z nich. Zresztą nie jest to bolączka jedynie Rumunii: 9,3 % bezrobocie to najwyższy wskaźnik w Unii Europejskiej od ponad 10 lat, dla osób poniżej 25 roku życia może sięgnąć 20%. Żyję marnie w beznadziejnym świecie, mówi Ina. Do jej nastroju dodajmy dane z zeszłorocznego raportu Eurobarometru, wg którego Rumunia dołącza do Estonii, Grecji i Litwy pod względem pogarszających się stanu służby zdrowia i dostępności do pomocy społecznej.

Starsze Pokolenie vs Pokolenie Bez Nazwy

Starszych ludzi przyprawiają o śmiech terminy Internet, shopoholizm, pracoholizm, bulimia (uznana za zaburzenie od 1970 r), anoreksja (uznana pod koniec XIX w.), stres, ataki paniki czy bogaty wachlarz zaburzeń o naturze depresyjnej. W przeszłości, rolę psychiatry zastępowały takie instytucje jak kościół, system szkolnictwa i rodzina (kiedyś była instytucją!). Wg badań Millwarda Browna z 2007 r., przeprowadzonych w 12 krajach europejskich, młodzi nie przywiązują już wagi do małżeństwa, przekonań religijnych czy porad starszego pokolenia. W rezultacie, dzisiejsza młoda jednostka, cierpiąca na depresję, nie będzie szukać pocieszenia w domowym zaciszu, ale raczej uda się do psychologa. A tamten wysłucha go spokojnie i pozwoli wyżalić się na temat jej byłego-przyszłego partnera. Ciężko jest starszym ludziom udzielać porad bez wygłaszania kazań, czy nawet gorzej, bez dzielenia się własnymi smutkami. Z wysokim standardem życia, dostępem do nowinek technologicznych, prawem do nauki, pracy, podróży i małżeństwa z wybraną przez siebie osobą, dzisiejsze pokolenie młodych poszukuje porad częściej w gabinecie psychologa niż ich rodzice. Co więcej, osobie, która Ci pomaga, nie jesteś nic dłużny, z wyjątkiem dużej gotówki, ale jak już wiadomo: pieniądze szczęścia nie dają.

Pokolenie posiadające prawie wszystko okazuje się w zasadzie najbardziej nieszczęśliwe, gdyby nie fakt, że zapotrzebowanie na wsparcie emocjonalne nie wzrosło. Starsze pokolenia zostały ochrzczone imieniem mającym bezpośrednie źródło w najważniejszych ówcześnie międzynarodowych wydarzeniach - pokolenie powojenne, baby boom, imigrantów...Dzisiejsze pokolenie wypełnia, jak się zdaje, tylko pustka - brak perspektyw, możliwości, celów, aspiracji. Nie chcę żyć w ubóstwie przez resztę mojego życia - dodaje studentka medycyny Dana, planująca wyjazd za granicę. Być może Pokolenie Bez Nazwy, jest odpowiednim terminem dla wszystkich tych młodych, którzy nie przypisują znaczenia dzisiejszemu bezgranicznemu postępowi technologicznemu.

Fot. główne(cc) Michelle Brea (busy-away)/ michellebrea.com; w tekście (cc) Lomo-Cam/ Flickr

Translated from Psychology of Europe's youth: generation ‘no subject’