Participate Translate Blank profile picture
Image for Rok 2014 należał do nich

Rok 2014 należał do nich

Published on

inside cafébabel

Masz dosyć artykułów o Emmie Watson, Marine Le Pen i Władymirze Putinie? Oto nasza subiektywna lista gwiazd 2014 roku.

Styczeń: Vincent Lacoste

Vincent Lacoste jest gwiazdą, choć jeszcze nie zdaje sobie z tego sprawy. Uwielbia opowiadać o tym, jak rolę w kinowym hicie „Przystojniaki" dostał tak naprawdę przez przypadek. Jak było naprawdę - nie wiemy - jednak to właśnie ta rola otworzyła mu drogę do kariery i zapewniła długoletnią przjaźń z reżyserem Riadem Sattoufem. Ostatnio Vincenta mogliśmy podziwiać w filmie „Eden", w którym wcielił się w rolę jednego z członków grupy Daft Punk. I choć Vincent nadal nie dowierza, my nie mamy watpliwości - jego gwiazda już wyraźnie jaśnieje na kinowym firmamencie.

Portret Alexa.

Luty: Alex Taylor

Nauczyciel angielskiego, wielojęzyczny dziennikarz, producent programów rozrywkowych, osobowość sceniczna - Alex Taylor to człowiek wszechstronny i wybitnie uzdolniony.  Spotkaliśmy się z nim w jego rezydencji, gdy zima dobiegała już końca. Podczas tego spotkania wyznał nam, że swoją karierę zawdzięcza Saddamowi Husseinowi i że ponad wszystko kocha Europę i croissanty.

Tu przeczytasz więcej.

Marzec: Amelia Andersdotter

Amelia Andersdotter zasiadała w Parlamencie Europejskim w wieku zaledwie 27 lat. Między grudniem 2011 roku i lipcem 2014 roku reprezentowała szwedzką Partię Piratów, której celem jest między innymi obalenie lobby w europarlamencie. Nasz były redaktor sekcji niemieckiej Jasper Finkeldey spotkał się z nią kiedyś na kubek gorącej herbaty. 

Tu możecie przeczytać relację ze spotkania.

Kwiecień: Vlad from Casa Jurnalistului

Pewnego razu w Budepeszcie żyła sobie grupa dziennikarzy, którzy kierowali się w życiu zasadą „Do It Yourself". Ci młodzi Rumuni postanowili stworzyć alternatywę dla masowych mediów w swoim kraju i wprowadzili się wszyscy do domu, który przekształcili w wielką redakcję i salon towarzyski. Wszyscy - dziennikarze, przyjaciele, rodzina, przechodnie - są tu mile widziani. Vlad jest jednym z pomysłodawców tego nowatorskiego przedsięwzięcia. Pomimo bardzo trudnej sytuacji na rynku pracy, dziennikarze z Casa Jurnalistului nie poddają się i dzielnie dążą do realizacji swych marzeń.

Co się teraz z nimi dzieje? Tego dowiesz się stąd.

Maj: Nick Mulvey

Już dziś zdarza się, że niektórzy nazywają Nicka Mulvey'a muzycznym geniuszem. Ten zaledwie 26-letni Brytyjczyk był juz nominowany do Mercury Prize, a BBC zawyrokowało, że jest on jednym z nawiększych odkryć 2014 roku. Sam Mulvey jest bardzo skoromny, określając się jako „typowego przedstawiciela swojego pokolenia". 

Tu możesz przeczytać nasz wywiad z Nikciem (po francusku).

Czerwiec: Julia Korbik

W czasach, gdy wielu nadal drży na samą myśl o słowie na „f", Julia Korbik używa go na samym wstępie, ogłaszając wszem i wobec: „jestem feministką". I bardzo dobrze, bo to przecież nie zbrodnia. Młoda Niemka pochodzi z Herne, a na stałe mieszka w Berlinie. Z Cafebabel jest od 2009 roku. W tym roku wydała książkę o tym, dlaczego feminizm powinien być ważny dla każdego, nie tylko kobiet. Dzięki niej mamy w sobie więcej odwagi, żeby głośniej domagać się równouprawnienia płci. 

Nasz wywiad z Julią możesz przeczytać tu.

Lipiec: Paula Bonet

Paula Bonet pochodzi z Walencji i jest ilustratorką. Jej prace to zaproszenie do podróży do świata, w którym nie trzeba wiecznie się spieszyć i konkurować, lecz można zanurzyć się w podziwie i w spokoju obserwować życie papierowych krewetek. I choć jej pierwszy wydany zbiór prac nosi tytuł „The End", końcem twórczości pięknej Hiszpanki zdecydowanie to nie jest. 

Portret Pauli Bonet.

Sierpień: Prune Antoine

Francuska dziennikarka Prune Antoine mieszka w Berlinie i tego lata nie zrobiła nic poza napisaniem obszernego materiału śledczego na temat handlu organami w Kosowie, który opublikowaliśmy na łamach cafébabel. W sierpniu Prune była również naszym człowiekiem miesiąca, a w rozmowie z nią dowiedzieliśmy się, że gdyby mogła zmienić narodowość, zostałby Greczynką.

Przeczytaj raport Prune na temat Kosowa (wersja francuska).

Wrzesień: Ceris Aston

Pod koniec minionego września ta 23-latka z Kirkconnel w Szkocji czuła się podenerwowana, podekscytowana i nieco zmęczona. Z jakiego powodu? Otóż powodem było Szkockie referendum niepodległościowe, które odbyło się 18 września i w którym Ceris głosowała na „tak". I pomimo tego, że Szkocja ostatecznie nie odłączyła się od Zjednoczonego Królestwa, Ceris nie traci nadziei na przyszłość i zapowiada, że ostatnie słowo w kwestii niepodległości jej kraju nie zostało jeszcze powiedziane. 

Tu możesz przeczytać zapis rozmowy z Ceris.

Październik: Grzegorz Uzdański

Grzegorz Uzdański to człowiek, który wie, w jaki sposób uczynić dobry użytek z tego ogromnego, wciągającego i czasem niebezpiecznego internetu. Jego „Nowe wiersze sławnych poetów" - humorystyczny hołd oddany mistrzom polskiej poezji - to coś, czym nie wstydzimy się dzielić na naszych facebookowych ścianach. Grzegorz – który prywatnie jest nauczycielem filozofii – wie, że oprócz zabawy jego fapage pełni również funkcję edukacyjną. Klasa.

Przeczytaj nasz wywiad z Grzegorzem.

Listopad: Denitza Todorowa aka. DENA

Z Bułgarii prosto do berlińskiego Neukölln. Jeśli od lat poszukujesz w internecie najlepszego teledysku o bazarowych badassach, to znaczy, że od lat poszukujesz DENY. Po roku erasmusa w Stambule, cool kid europejskiego rapu osiadł na stałe w Berlinie, gdzie prowadzi, jak to sama określa, „życie wolne od ograniczeń".

Obczaj.

Grudzień: Giacomo Lariccia

Muzyk i tekściarz Giacomo Lariccia trochę się napodróżował po Europie zanim znalazł swoją miłość - Brukselę. Teraz wygląda na to, że już zawsze będą razem. W swoim najnowszym albumie „Sempre Avanti", Giacomo śpiewa o wewnętrznym odrodzeniu emigranta.

Przeczytaj wywiad z Giacomo.

Story by

Matthieu Amaré

Je viens du sud de la France. J'aime les traditions. Mon père a été traumatisé par Séville 82 contre les Allemands au foot. J'ai du mal avec les Anglais au rugby. J'adore le jambon-beurre. Je n'ai jamais fait Erasmus. Autant vous dire que c'était mal barré. Et pourtant, je suis rédacteur en chef du meilleur magazine sur l'Europe du monde.

Translated from The Babelians of 2014