Przemoc wobec kobiet: dostrzec i działać
Published on
Translation by:
akademia jzyka niemieckiegoZa pomocą kampanii zakrojonej na międzynarodową skalę, Amnesty Intenational chce wystąpić przeciwko przemocy wynikającej z różnicy płci. Niestety, często brakuje politycznej inicjatywy, żeby ofensywnie podejść do problemu również w Europie, wyjaśniają inicjatorzy projektu.
Twój sąsiad zataczając się wraca do domu po wieczornym wypadzie do knajpy. Słyszysz głośny huk, jego żona krzyczy, później płacze. Jak prawie każdego dnia. Pogłaśniasz telewizor i wolisz tego nie słyszeć. Co możesz przeciwko temu zrobić? To nie jest twoja sprawa... "Nieprawda", twierdzi Amnesty International. Pod mottem "Dostrzec i działać" Organizacja Praw Człowieka prowadzi od 5 marca 2004 roku kampanię, mającą na celu powstrzymanie przemocy wobec kobiet.
Jedna na trzy kobiety doświadczyła przemocy
Wypieranie się i ignorancja zaliczają się do największych przeszkód, jakie stoją na drodze zwalczania przemocy przeciwko kobietom, mówi Edna Aquino, kierująca światową kampanią Amnesty International. Amnesty stara się zwalczać ten problem w trzech punktach: tolerancji, usprawiedliwianiu i ignorancji przemocy wobec kobiet.
Problem jest rozleglejszy niż się powszechnie wydaje. Na podstawie przeprowadzonej na skalę globalną ankiety, Amnesty ustaliło, że przynajmniej jedna z trzech kobiet w swoim życiu była bita, zmuszana do stosunku płciowego lub w inny sposób wykorzystywana seksualnie. Rada Europy szacuje, że przemoc w domu wobec kobiet powoduje więcej zgonów niż rak czy wypadki samochodowe.
Jak można przeciwdziałać przemocy wobec kobiet? "My z Amnesty nie możemy udzielić ofiarom bezpośredniej pomocy. To jest zadanie organizacji dobroczynnej, która działa bezpośrednio np. poprzez telefon alarmowy, schroniska dla kobiet, w których mogą znaleźć pomoc. My pomagamy, uświadamiając ludziom że taki problem istnieje. Poza tym współpracując z innymi organizacjami staramy się odpowiednio zmienić ustawodawstwo", mówi Generca Tigani, odpowiedzialna za kampanie Amnesty w Europie i centralnej Azji.
"Proszę zatuszować!"
Żeby wzbudzić uwagę sięgnięto w czasie kampanii po nadzwyczajne środki. W londyńskim metrze można było zobaczyć plakaty z uśmiechniętymi twarzami kobiet, które na pierwszy rzut oka nie odróżniały się od zwykłej reklamy kosmetyków. Na drugi rzut oka można rozpoznać, że kobieta ma podbite oko i rzekomo reklamuje makijaż nazywany "Cachez" (po francusku "Proszę zatuszować").
Jednakże uwrażliwienie polityków i społeczeństwa nie jest proste. Edna Aquina twierdzi, że zwalczanie przemocy wobec kobiet nie otrzymało wystarczającej uwagi na płaszczyźnie politycznej. "Przemoc wobec kobiet jest rozpatrywana tak jak wcześniej jako problem socjalny i dlatego stosuje się tylko krótkoterminowe rozwiązania. Chcemy, żeby przemoc przeciwko kobietom była karana", mówi. "Niektóre państwa podpisują umowy o prawach kobiet, ale ich nie egzekwują. Wymówką jest wtedy to, że nowe prawo nie zgadza się z ich kulturą" - kontynuuje.
"Przede wszystkim w tych krajach, staramy się dotrzeć do tradycyjnych przywódców, żeby nakłonić ich do zmiany zdania. Niestety nie wiedzą oni często nic o prawach człowieka, nie mówiąc o prawach kobiet. Uważają,że ich religia jest regułą, której wszyscy muszą przestrzegać".
Edna Aquino przypomina sobie o przypadku w Afganistanie, kiedy to matka zachęciła swoich synów do zamordowania swojej córki, ponieważ ta zdradzała męża. W muzułmańskim świecie honor liczy się jako najważniejsze dobro, co prowadzi często do konfliktów z poszanowaniem praw człowieka.
Jednakże przemoc wobec kobiet nie jest jedynie problemem islamu. Takich przypadków wcale nie jest mniej w Europie, mówi Aquino. "Dużo przypadków nie jest zgłaszanych, co pogarsza sytuację. Np. w Szwecji, państwie, które uważa się za idealne, wiele działań przeprowadzanych jest na płaszczyźnie federalnej podczas gdy na poziomie regionalnym nic się nie robi a kobiety cierpią z powodu przemocy".
Ignorancja jest największym problemem w walce przeciwko przemocy wynikającej z różnicy płci, i każdy może coś przeciwko temu zrobić. Amnesty radzi aby kierować swoje skargi bezpośrednio do mediów za seksistowskie reklamy, filmy, artykuły, lub brać udział w pisemnych apelach Amnesty skierowanych do rządów.
Jeśli wiec usłyszysz następnym razem krzyk twojej sąsiadki, zastanów się dwa razy, czy nie jest to może jednak twoja sprawa.
Translated from Gewalt gegen Frauen: Hinsehen und handeln