[pol] Kodaline : IDEALNY ŚWIAT NIE ISTNIEJE

Published on January 30, 2014

Niektórzy porównują ich do Coldplay, inni do Keane, jednak Kodaline ani myśli się tym przejmować. "Porównania są nieodłączną częścią życia, a będąc szczerym uwielbiamy obie te grupy" stwierdził zespół w odpowiedzi na moje prowokujące pytanie. Od tych czterech Irlandczyków emanuje coś w stylu karmy. Widać, że wiedzą co robią. I świetnie im to wychodzi. W Groningen zdobyli nagrodę EBBA (European Border Breakers Awards) oraz nagrodę publiczności dla najlepszego europejskiego zespołu 2013 roku. Na punkcie ich album In a Perfect World oszalała nie tylko Irlandia. Zanim weszli na scenę udało nam się porozmawiać o tym jak wygląda świat z ich wyobraźni oraz o ich rodzinnym mieście Dublinie, mającym za sobą kryzys i narodziny post rocka.

Cafèbabel: Jak wygląda idealny świat?

Ko­da­li­ne: Coś takiego nie istnieje. Dzięki temu jest miejsce na wolną interpretację. Co ty o tym sądzisz? Pozwala nam to siać zamęt w głowach dziennikarzy i zmuszać ich samych do odpowiedzi (śmiech). Na poważnie, piosenka In a Perfect World była singlem z naszej pierwszej EP i bardzo osobistym kawałkiem, której duch wciąż nam towarzyszy.

Cafèbabel: Jaka jest wymowa intrygującej, idyllicznej okładki waszej płyty?

Ko­da­li­ne: Trzech facetów jest samych, odizolowanych od świata, jednak są razem. To trochę jak nasza czwórka, która wspólnie się z czymś zmaga. A przy okazji to ładne zdjęcie. Stwierdziliśmy, że można się w nie długo wpatrywać, więc musi być ładne. Poza tym świetnie komponuje się z muzyką. Trudno to wyjaśnić, ale współgra z dźwiękiem piosenek.

Cafèbabel: Niektórzy twierdzą, że jesteście tylko kolejnym Coldplay...

Ko­da­li­ne: Jesteśmy Keane, Coldplay, czymkolwiek zechcesz... Porównania są nieodłączną częścią życia. Bez przerwy coś do czegoś przyrównujemy. A Coldplay to naprawdę niezłe porównanie: dorastaliśmy na ich muzyce, więc jakoś bardzo nam to nie przeszkadza.

http://​www.​youtube.​com/​watch?​v=mtf7hC17IBM

Cafèbabel: Po kilku latach kryzysu i cięć na rynku muzycznym, jaka sytuacja panuje teraz w Dublinie?

Ko­da­li­ne: Wielu naszych znajomych kończy studia i nie może znaleźć pracy. Wielu wyjeżdża do Stanów czy Australii. Ale jeśli chodzi o kulturę, muzykę czy scenę artystyczną, Dublin tętni życiem. Ostatnie 10 czy 15 lat to prawdziwy wysyp nowych zespołów. I ten trend wcale się nie skończył. Zdaje się, że socjalne i kulturowe cięcia zmuszają ludzi by byli bardziej aktywni i twórczy: występy i granie stają się ucieczką. Kiedy jakiś czas temu kraj podupadł i zapadł się finansowo, można powiedzieć, że kultura zyskała. Tylko wspólny trud potrafi zbudować wspólnotę: kiedy każdy na swój sposób boryka sie z podobnymi problemami, otwiera się wspólna przestrzeń.

Cafèbabel: Jak obecnie wygląda scena muzyczna w Dublinie?

Ko­da­li­ne: Podczas weekendu jest mniej więcej 20 występów podczas których gra jakieś 50 zespołów. Mniej więcej 20 z nich to zespoły instrumentalne. Jest to pewien fenomen, gdyż wcześniej przeważały u nas zespoły folkowe. A teraz powstaje  mnóstwo zespołów postrockowych, które całkiem nieźle sobie radzą. God is an Astronaut czy And so I watch you from afar koncertują po Europie i odkrywają na nowo muzykę instrumentalną. Oczywiście nadal jest sporo zespołów rockowych, ale scena muzyczna zdecydowanie przestała być banalna.

Cafèbabel: Które z Europejskich scen i publiczności wspominacie najlepiej?

Ko­da­li­ne: Za każdym razem, gdy wracamy do Holandii, jest niesamowicie. Paradiso jest niezwykłym miejscem. Raz graliśmy w Szwajcarii, gdzie scena i sceneria były niewiarygodne - wszędzie wokół Alpy. Ciężko było nawet dostrzec publiczność. Poza tym pierwszy występ we Włoszech, w klubie Tunnel w Mediolanie, był wspaniały i niezapomniany - publiczność była niewiarygodna i wszystkie bilety zostały wyprzedane.

Translated from Kodaline : There's no perfect world