Kto stoi za wolnością prasy
Published on
Translation by:
Aleksandra Sygiel
Wolność prasy nie jest dana raz na zawsze, trzeba się o nią upominać. Kto gdzie kiedy dlaczego i jak robił to w 2010 r.?
Artur Domosławski zasłynął z kontrowersyjnej biografii światowej sławy reportażysty, Ryszarda Kapuścińskiego. Najpierw publikacji „Kapuściński, non-fiction” odmówił wydawca, następnie wdowa po reportażyście, Alicja Kapuścińska, wytoczyła proces Domosławskiemu i jego ostatecznemu wydawcy (Wydawnictwo Świat) o naruszenie dóbr osobistych. W grudniu 2010 r. Domosławski został laureatem prestiżowej nagrody Grand Press w kategorii Dziennikarz Roku.
(Fot. ©Artur Domosławski/Świat Książki)
Denis Robert, dziennikarz śledczy , wyciągnął na światło dzienne skandal Clearstream. Po 10 latach wygrał proces o oszczerstwo i dziś poświęcił się pisarstwu, sztuce... i drugiemu procesowi w sądzie apelacyjnym dotyczącemu afery Clearstream 2.
(Foto: (cc)Georges Seguin/Wikimedia)
W 2010 r. Christoph Lütgert, reportażysta niemieckiego radia publicznego i kanału NDR, wywołał burzę swoim dokumentem o podejrzanych praktykach finansowych założyciela AWD (niemiecki potentat w sektorze doradztwa finansowego), Carstena Maschmeyera. Mimo że przedsiębiorca nie mógł zablokować emisji dokumentu, doprowadził do wycięcia z niego niektórych scen.
(Foto: (cc)SPD-Schleswig-Holstein/Flickr)
Centralną postacią w temacie wolności prasy na Węgrzech jest dla czytelniczki cafebabel.com Hont András, autor internetowego magazynu Hírszerzö, niegdyś w szeregach partii Fidesz, która z liberalnego ugrupowania przekształciła się w nacjonalno-konserwatywne, obecnie jest jej zagorzałym krytykiem.
(Foto: (cc)jjpacres/Flickr)
Rok temu Rzym zmobilizował się przeciwko projektowi ustawy mającej ograniczyć użycie i zakazać publikacji nagrań z podsłuchów telefonicznych, tzw. ustawie kneblowej. 31 maja 2010 r. protesty prasy i przede aktywizm intelektualistów spowodowały spowolnienie inicjatywy ustawodawczej rządu Berlusconiego, która mimo akceptacji w Senacie, utknęła w Parlamencie. Wśród tych, którzy działali na rzecz uwrażliwienia opinii publicznej na niebezpieczną ustawę znalazł się Stefano Rodotà (78 lat), profesor prawa w Rzymie, autor dziennika La Repubblica i dawny prezes Urzędu ds. Ochrony Danych.
(Fot. (cc)Umberto Lopez/Flickr)
Skazany na sześć lat więzienia I dożywotni zakaz praktykowania dziennikarstwa w kraju. Jego przestępstwo: spiskowanie przeciwko reżimowi poprzez promowanie „miękkiej rewolucji”. Dołączył do szeregu co najmniej 26 innych dziennikarzy, którzy według statystyk Unesco zostali skazani na więzienie za swe antyrządowe poglądy. Organizacja odznaczyła go nagrodą Guillermo Cano World Press Freedom przyznawaną dziennikarzom walczącym o demonstrację I wolność słowa.
(Fot. (cc)
7 lutego brytyjski fotoreporter Giles Duley (39) został ranny w wyniku wybuchu bomby w Afganistanie, gdzie londyńczyk pracował od stycznia. Stracił obydwie nogi i lewą rękę. Po 10 latach pracy dla takich magazynów jak „New Statesman” i „Esquire”, zaangażował się w ostatnim czasie również w projekty humanitarne. Fotograf został wyróżniony za odwagę przez wiele organizacji prasowych.
Fot. ©Giles Duley Fund)
Translated from Einsatz für die Pressefreiheit von Europa bis Iran