Kosowo, rok trzeci: nowe rozejmy kontra stare konflikty (15 zdjęć)
Published on
Story by
Ezequiel Scagnetti
Translation by:
Aleksandra Sygiel
17 lutego albańscy Kosowianie zapełnili ulice Prisztiny z chorągiewkami i flagami, by świętować trzecią rocznicę niepodległości. Emocje były o wiele silniejsze, niż wspomnienia wojny. I bardziej realne, niż perspektywy: brak pracy, możliwości, niewielki poparcie międzynarodowe, serbska mniejszość zgrzytająca zębami. Cztery dni wystarczyły jednak argentyńsko-włoskiemu fotografowi Ezequielowi Scagnettiemu na uchwycenie pogody ducha i optymizmu, tak w Prisztinie, jak i w Mitrovicy i Drenicy; Albańczycy i Serbowie, dzieci i starzy, studenci i mieszkańcy wsi... nikt mu nie umknął, nawet premier. Obraz młodej republiki z trudną przeszłością i przyszłością do wywalczenia.
Ten fotoreportaż powstał w ramach nowego projektu cafebabel.com na lata 2010-2011 poświęconego Bałkanom: Orient Express Reporter.
Wzniesione z żelaza i pokryte napisami słowa „nowo narodzony” upamiętniają niepodległość Kosowa zadeklarowaną 17 lutego 2008 r. Aż do dzisiaj jedynie 75 z 192 członków Narodów Zjednoczonych uznało nowe państwo. Dla reszty to secesyjny region Serbii. Prisztina, trzecia rocznica deklaracji niepodległości.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Z połową populacji w wieku poniżej 35 roku życia i stopą urodzeń trzy razy wyższą od europejskiej średniej, Kosowo jest najmłodszym regionem Europy. Aleja Matki Teresy, Prisztina.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Kosowo jest europejskim rekordzistą również w innej dziedzinie: bezrobociu, które dotyka 45% populacji. Wśród młodych osiąga ono pułap 75%. Czas spędza się tu na spacerach i piciu kawy.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Premier Kosowa, Hashim Thaçi, został ponownie wybrany na urząd w styczniu, pomimo raportu Rady Europy o jego kryminalnej przeszłości. W latach 90. miał on handlować organami, bronią i heroiną w celu sfinansowania swojej działalności partyzanckiej.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Dafina Morina, 27 lat, przed budynkiem zniszczonym w trakcie walk między wojskami serbskimi i albańskimi separatystami (wojna z lat 1997-1999). NATO zbombardowało Serbię i oddało Kosowo pod kontrolę ONZ. Unia Europejska uznała niepodległość Kosowa w 2008 r. Wieś Komoran.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
„Gdy przechodzisz obok tych fotografii, czujesz, że wojna się nie skończyła” – mówi Dafina. „Dziś około 2000 osób jest wciąż uznawanych za zaginione. Trudno jest znaleźć rodzinę, która nie byłaby dotknięta taką tragedią”. Prisztina.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
„Pomnik Billa Clintona jest patetyczna... ale ją kochamy. Dla nas jest bohaterem, który nas uratował i pomógł stać się odrębnym państwem. Aleja Billa Clintona, Prisztina.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Rzeka Ibar dzieli Mitrovicę na dwie strefy: serbską (północ) i albańską (południe). Łączy je most strzeżony 24 godziny na dobę przez europejskie odziały EULEX. To „najgorętsza” strefa Kosowa. Mitrovica Północna i Południowa.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Część północna Mitrovicy jest w stanie zawieszenia. Prawie wszystko jest finansowane przez serbski rząd. Nie płaci się podatków, opieka zdrowotna, edukacja, elektryczność, woda są za darmo. Katedra Świętego Demetriusza, Mitrovica Północna.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Lepiej mieć w zanadrzu dwie tablice rejestracyjne, jedną oficjalną kosowskiej i drugą serbska, aby móc spokojnie przejechać z jednej strefy na drugą, nie obrywając kamieniem. Mietrovica Północna.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Stefan Radovanovic, dziewiętnastoletni student: „Moi przyjaciele wiele rozmawiają na temat polityki i wojny, ale wydaje mi sie, że niewiele wiedzą o tym, co się wydarzyło. Niektórzy nienawidzą Albańczyków, choć żadnego nie znają. Panuje tu wiele stereotypów”. Bar w Mitrovicy Północnej.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
2/3 populacji Kosowa żyje na wsi, bez elektryczności, wody bieżącej i materiałów budowlanych. Młodzi kosowscy rolnicy pochodzenia albańskiego. Broja, w prowincji Drenica.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Cmentarz rodziny partyzanta Adema Jashariego, wymordowanej przez serbskie wojsko. 52 groby są strzeżone dzień i noc. Prekaz w prowincji Drenica.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Meczet podziurawiony z karabinów maszynowych. 90% ludności Kosowa to muzułmanie, choć trudno jest znaleźć wśród nich praktykujących. Broja, w prowincji Drenica.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Czy Serbowie i Kosowianie się pogodzą? Obie strony, obserwowane przez Unię Europejską, do której aspirują, nawiązały ostatnio pierwsze rozmowy od czasu proklamacji przez Kosowo niepodległości. Aleja Matki Teresy, Prisztina.
Fot. © Ezequiel Scagnetti
Story by
Translated from Kosovo, Año Tres: Nuevos acordes contra viejos desacuerdos (15 imágenes)