Jaskinia Ali-Baby w siedzibie Komisji Europejskiej
Published on
Translation by:
olgas
Na stronie internetowej Komisji Europejskiej każdy może sprawdzić nie tylko CV każdego z 27 komisarzy, ale również zajęcia ich małżonków. Jeśli istnieje jedna cnota, którą, w przeciwieństwie do swoich krajowych odpowiedników, mogą poszczycić się przedstawiciele władz UE, jest nią przejrzystość. W podziemiach budynku Komisji Europejskiej znajduje się pomieszczenie przeznaczone na te upominki, które podejrzewa się o wartość przekraczającą 150 euro. Podarunku powyżej tej kwoty komisarze nie mogą przyjąć. "Sezamie otwórz się" - szepnął argentyński fotograf mieszkający w Brukseli - Ezequiel Scagnetti, po czym wślizgnął się gdzieś między popiersie Gandhiego a obraz belgijskiego rzeźbiarza, Panamarenko...
Znajdujemy się w podziemiach siedziby Komisji Europejskiej, które okazują się być prawdziwą kopalnią złota i informacji. Można zapomnieć o prezentach przekazywanych pod stołem - z całą pewnością trafią one do tej „jaskini Ali-Baby”.
Zdj.: Ezequiel Scagnetti
268 upominków przeznaczonych dla członków Komisji Europejskiej zostało tu umieszczonych od listopada 2004 r. do października 2009 r.. Spośród upominków, które miały trafić do 27 komisarzy, 116 było przeznaczonych dla przewodniczącego Jose Manuela Durão Barroso. Spinki do mankietów, markowe zegarki, drogie długopisy, obrazy i rzeźby z brązu - wszystkie podarowane bezinteresownie i od serca.
Zdj.: Ezequiel Scagnetti
Również komisarz do spraw konkurencji w pierwszej komisji pod przewodnictwem Barroso, Pani Neelie Kroes, była rozpieszczana prezentami. 34 z 268 przedmiotów o wartości przekraczającej 150 euro było przeznaczonych dla niej. Nie na darmo magazyn Forbes umieścił Kroes na 38 miejscu listy najbardziej wpływowych kobiet na świecie (ranking z 2006). Na zdjęciu wspaniała statuetka od prezydenta Rosji, Dmitrija Miedwiediewa.
Zdj.: Ezequiel Scagnetti
Niektóre przedmioty są przekazywane organizacjom pozarządowym takim jak Femmes d’Europe (‘Europejskie Kobiety’). Honorową przewodniczącą tejże organizacji jest nikt iny jak Margarida Barroso. Podarunki są sprzedawane na jednej z brukselskich aukcji, a dochód ze sprzedaży zasila konta programów walki z ubóstwem.
Zdj.: Ezequiel Scagnetti
Czasami upominków nie da się sprzedać. Kiczowate, w złym guście, tu wszystko uchodzi... Czy komisarze naprawdę sobie na to zasłużyli? Nie, to nie jest dzieło córki Państwa Barroso...
Zdj.: Ezequiel Scagnetti
Wspaniałe siedzisko z nogami i poręczami w kształcie lwa. Doskonałe, żeby w nim zasiąść, pociągnąć łyk belgijskiego piwa i pomyśleć o belgijskim reżimie kolonialnym w Kongo za czasów Leopolda II.
Zdj.: Ezequiel Scagnetti
Niestety na liście upominków opublikowanej na stronie Komisji nie znajdziemy szczegółowych opisów darczyńców. Rządy państw, władze lokalne, osoby prywatne, jednostki dyplomatyczne w Brukseli, ludzie handlu i przemysłu, głowy państw, organizacje międzynarodowe, uniwersytety... Nie można dociec kto wpadł na pomysł tej wyszukanej lampki nocnej.
Zdj.: Ezequiel Scagnetti
Nie dowiemy się również, kto porwał się na popiersie Gandhiego. Szkoda. "Wiele prezentów pochodzi od władz rządowych i regionalnych, które mogłyby poczuć się urażone, gdyby dowiedziały się, gdzie znajdują się ich prezenty" - wyjśnia hiszpańskiemu dziennikowi "La Voz de Galicia" Dyrektor Protokołu ds. inwentarza.
Zdj.: Ezequiel Scagnettii
Wciąż cytowany przez La Voz de Galicia: Dyrektor Protokołu ds. inwentarza zabronił fotografowania kartonów złożonych w rogu... te trafią od razu na śmietnik.
Zdj.: Ezequiel Scagnetti
Translated from La Commission Barroso s'asseoit sur ses cadeaux