Dzikie w Paryżu: bioróżnorodność w metropolii
Published on
Story by
Greta Gandini
Translation by:
Wioletta MiśkoW maju Paryż obfituje w mnóstwo spotkań, projektów i uroczystości związanych z inicjatywami ekologicznymi i różnorodnością biologiczną. Dzieje się tak nie tylko dlatego, że to późna wiosna, ale i z powodu rozpowszechnienia się popytu na powrót do natury. Wiele europejskich metropolii zdało sobie sprawę, że powrót do ogrodu i natura pewnego dnia nas uratują. W Paryżu dojrzewają formy rozwoju i dbałość o miejską bioróżnorodność. Fotografka Greta Gandini uwieczniła bohaterów tych malutkich miejskich działeczek.
Wszystkie zdjęcia ©Greta Gandini
Fotogaleria jest częścią projektu Green Europe on the Ground 2010-2011, serii reportaży cafebabel.com na temat zrównoważonego rozwoju. Więcej o projekcie Green Europe on the Ground.
"Sauvage de ma rue" [‘Dzikie na mojej ulicy’] to projekt Muzeum Historii Naturalnej oraz jeden z partycypacyjnych aspektów planu na rzecz bioróżnorodności: na wybranej części drogi i przy pomocy książkowego przewodnika mieszkańcy angażują się w katalogowanie roślin miejskich, wypełniając specjalną kartę z opisem. Wyniki obserwacji będą wykorzystane przez biologów z muzeum do analizy kierunków zmian w miejskiej roślinności.
Przestrzeń miejska jest bogata w roślinność, zwykłą w oczach obywateli, ale mało znaną. Simon, specjalista ds. technicznych w Muzeum Historii Naturalnej, z okazji spotkania "Zbieranie roślin miejskich" ["Herborisation du milieu hurbain"], opowiada i wyjaśnia, które rośliny rosną na rabatach kwiatowych i dlaczego.
Presja antropiczna (zanieczyszczenie środowiska, brak jego stabilności) w takim mieście jak Paryż sprzyja roślinom z krótkim cyklem rozwojowym i szczególnie odpornym na deptanie, np. z rodziny astrowatych (astericae); są to głównie rośliny zielne (rumianek pospolity i rzymski, cykoria, arnika, itp.).
21 i 22 maja w Jardin des Plantes [ogród botaniczny w Paryżu] Narodowe Muzeum Historii Naturalnej, przy wsparciu Ministerstwa Ekologii, obchodzi Święto Przyrody, które ma na celu podniesienia świadomości odnośnie ochrony natury. Zorganizowano około dwudziestu standów poświęconych ssakom, owadom i ptakom żyjącym w największej francuskiej aglomeracji Île de France [nazywanej czasem Wielkim Paryżem], atelier zabaw dla dzieci i seanse obserwacji naturalnych gatunków dla większej publiczności.
Poza Świętem Przyrody są miejsca w mieście, które powstały, by sprzyjać bioróżnorodności. Korzysta się z nich często w edukacji szkolnej. "Jardin naturel" w Paryżu (20. dzielnica), utworzony w 1995 roku, jest ostoją różnorodności biologicznej: techniki ogrodnictwa "organicznego" zachowują rodzimą florą typową dla tego regionu Ile de France. W ogrodzie znajduje się kilka stosów drewna: atrakcyjnych miejsc dla wielu gatunków zwierząt, takich jak jeże, żaby czy traszki. Znajdują tam schronienie w mniej korzystnych porach roku i służą nocnym zwierzętom jako ochrona przed światłem. Spróchniałe drewno jest także pokarmem dla wielu istot żywych, jak grzyby i bezkręgowce.
Jest to jeden z trzech obszarów pilotażowych Trame verte (Zielona droga) planu bioróżnorodności biologicznej z 2010 r. Groby są zwykle oczyszczone z roślin, ale cmentarz Pere Lachaise jest ekologiczną oazę: jego 44 hektary to ponad 400 gatunków dziko rosnących roślin, miejscowych i nie.
Wśród stowarzyszeń wspierających bioróżnorodność w Paryżu jest CNP (Poznać i chronić przyrodę). Alberto Marino Rocha, szef frakcji CNP zajmującej się ogrodem Catherine Laboure przedstawia lupę do analizy roślin, która jest częścią "Zestawu narzędzi" dzieci zapisanych do stowarzyszenia. Sam czując się wciąż dzieckiem, pracuje jako wychowawca i opiekun z 4 innymi osobami w studio-laboratorium, które wychodzi na ogród.
"Przyszłością może być tylko natura w swojej różnorodności, ale nie oznacza to, że musimy stać się rolnikami! Paryżanie lubią spędzać weekendy na wsi, w zgodzie z naturą, ale potem korzystają z samochodu i nie zważają na przestrzeń miasta. Od kiedy prezydentem miasta jest Bertrand Delanoë z Partii Socjalistycznej, zwraca się jeszcze większą uwagę na tereny zielone i miasto pełne jest ogrodów, jak te". Dodaje, śmiejąc się: "Możesz nawet zjeść gratis". Ssie passiflorę i zrywa kiść winogrona: "Ekologia jest nowoczesna i ekonomiczna!"
Interesy gospodarcze odgrywają swoją rolę w niszczeniu bioróżnorodności. Zadecydowały o losach konwalii, modyfikując ją genetycznie, by nie mogła się odtworzyć, zapewniając tym samym wyłączność na nią sprzedawców bukiecików wypełniających ulice w święto 1 maja. "W Nantes znajduje się intensywna uprawa konwalii, bardzo urodzajna. Te uprawiam w swoim ogrodzie, świetnie obradzają ", powiedział Jordan, który sprzedaje korzenie konwalii w Jardin de Riusseau, w 18. dzielnicy Paryża.
To były perony dawnego dworca, opuszczonego w 1950 roku. Teraz goszczą ogród "Du Ruisseau", jeden z wielu "jardins participatifs" [‘ogrodów partycypacyjnych’], raczej stałego elementu paryskiego krajobrazu. Te wspólne miejskie ogródki warzywne odgrywają ważną rolę edukacyjną w "sąsiedztwie", dzięki współpracy szkół i stowarzyszeń.
Oprócz tzw. wspólnych ogrodów istnieją także pojedyncze osoby i stowarzyszenia działające na danym terytorium. Syvlie (pierwsza od lewej strony) stworzyła Stowarzyszenie Multicolors, aktywne w okolicach Réunion i Saint-Blaise w 20. dzielnicy Paryża, najbardziej "eko" w mieście.
Multicolors skupia artystów, ogrodników, ekowychowawców i wolontariuszy wokół pracy z ludźmi, którzy są ofiarami wykluczenia społecznego, nad tworzeniem z Paryża miasta bardziej zielonego, bardziej zwracającej uwagę na bioróżnorodność. "Nie wystarczy mieć ekologiczną politykę, potrzeba także udziału ludności w rozwoju obszarów bioróżnorodności", wyjaśnia Sylvie.
Story by
Translated from Parigi e la biodiversità: la ville fertile