Babelianie roku 2016

Published on December 23, 2016

Społeczeństwo

Styczeń: Mai-Li Bernard

W świecie Francuskiej rysowniczki Mai-Li Bernard cisza jest złotem, a wino uderza do głowy. Jej „niemy” komiks Mortelle Vinasse (Śmiercionośne Wino) zyskał uznanie na Francuskim międzynarodowym festiwalu komiksu w Angoulême. Opowiada o kryzysach związków trzech przyjaciółek. Upijając się do nieprzytomności, planują zamordować swoich partnerów.

(Przeczytaj nasz artykuł o Mai-Li)

Luty: Erika Lust

Znamy ją od dawna. Urodzona w Sztokholmie, Erika „Lust” Hallqvist poświeciła swoją karierę na ponowne odkrywanie pornografii; w swoich filmach i książkach ukazuje odmienne, bardziej feministyczne oblicze seksu. „Miłość, a nie porno” – mówi. W tym roku, szwedzka pisarka i reżyserka zaprezentowała serię krótkometrażowych filmów X Confessions w Berlinie. Nasi niemieccy autorzy byli zachwyceni.

(Przeczytaj nasz artykuł o Erice)

Marzec: Martin Besson 

Kiedy miał 18 lat, Martin marzył, żeby uczynić widocznym to, czego nie widać. Stworzył platformę medialną SANS_A (sans-abris – bezdomni, przyp. tłum.), aby dać głos bezdomnym żyjącym na ulicach Paryża. Strona nie tylko pokazuje prawdziwe oblicze biedy, ale również jest świetnym przykładem, że wielkie idee mogą rodzić się w głowach młodych ludzi.

(Przeczytaj nasz wywiad z Martinem)

Kwiecień: Birgitta Jónsdóttir

In 

Islandzka Partia Piratów, pod przywództwem Brigitty Jónsdóttir, zdobyła znaczną przewagę w sondażach po tym, jak Panama Papers ujawniły ukryte skarby byłego premiera Sigmundura Davíða Gunnlaugssona. 

(Przeczytaj nasz artykuł o Partii Piratów)

Maj: Michelle Demishevich

Michelle Demishevich urodziła się kobietą w ciele mężczyzny. Później media przykleiły jej etykietę „pierwszej tureckiej dziennikarki transseksualnej”. Michelle opowiada nam historię swojej walki przeciwko odepchnięciu na margines, fizycznej i słownej przemocy oraz hipokryzji społeczeństwa i mediów.

(Przeczytaj nasz artykuł o Michelle) 

Czerwiec: Monika Brodka

Monika Brodka lubi Warszawę i Nirvanę, ma dwa koty i uważa, że wizyta w kościele to przede wszystkim uczta dla zmysłów. Ostatnio wydała swój pierwszy w pełni anglojęzyczny album Clashes.

(Przeczytaj nasz wywiad z Brodką)

Lipiec: Wided Bouchamaoui

Wided Bouchamaoui jest ni mniej, ni więcej jedną z najbardziej wpływowych kobiet arabskiego świata – do tego stopnia, że jako przewodnicząca Tunezyjskiej Konfederacji Przemysłu, Handlu i Rzemiosła (UTICA) w 2015 roku była jedną z nagrodzonych Pokojową Nagrodą Nobla za działalność Tunezyjskiego Kwartetu na rzecz Dialogu Narodowego. 

(Przeczytaj nasz wywiad z cyklu Big Fish)

Sierpień: Aleksander Zajtsew

Aby być Babelianinem nie trzeba mieć własnej strony na Wikipedii. Aleksander Zajtsew to ukraiński designer i aktywista, który sprawia, że Kijów i jego rodzinne miasto Dnipro stają się lepszymi miejscami do życia. Od zaprojektowania nowej mapy transportu publicznego, do stworzenia pamiątkowych biletów do dziecięcej kolejki – jego zaangażowanie i bezinteresowność jest inspiracją dla ludzi tak na Ukrainie, jak i poza jej granicami.

(Przeczytaj nasz artykuł o Aleksandrze)

Wrzesień: Sophie Walker 

Osiemnaście miesięcy temu Partia Równości Kobiet jeszcze nie istniała. Obecnie jest jedną z najszybciej rozwijających się organizacji na brytyjskiej scenie politycznej. Rozmawialiśmy z Sophie Walker, liderką partii, o jej kampanii przed wyborami na burmistrza Londynu, jej opinii na temat rządów Theresy May oraz o tym, dlaczego chciałaby, żeby PRK przestała być kiedyś potrzebna. 

(Przeczytaj nasz wywiad z Sophie Walker)

Październik: Agnes Obel

Nie wie nawet dokładnie, jak się czuje. Dlatego Agnes Obel postanowiła wykorzystać swoje wewnętrzne rozterki, i spróbować odnaleźć swoją artystyczną tożsamość. W tym roku duńska piosenkarka wydała album Citizens of Glass, w którym pokazała całą złożoność i bogactwo swojej muzyki.

(Przeczytaj nasz portret Agnes Obel)

Listopad: Brahim Fares 

Likwidacja „dżungli” w Calais było relacjonowane przez najwieksze media w 2016 roku. W relacjach na żywo nie zmieściło się jednak to, co dzieje się ze szczątkami tych, którzy umarli w tym miejscu. Spotkaliśmy się z Brahimem Faresem, właściciela Bab El Jenna – jedynego muzułmańskiego zakładu pogrzebowego w okolicy „dżungli”.

(Przeczytaj nasz portret Brahima) 

Grudzień: Kapitan Europa

Objął stanowisko w 2006 roku. Jedyny w swoim rodzaju „europejski superbohater” – Kapitan Europa – postanowił schować swoją pelerynę i niebieskie rajtuzy do szafy. Portret człowieka, który swego czasu chciał uratować Stary Kontynent przed jego demonami. 

(Przeczytaj nasz portret Kapitana Europy) 

Translated from The Babelians of 2016