Rock w Pampersach: zaraza Tokio Hotel

Published on March 28, 2008

Story by

Translation by:

Są młodzi, mają duże powodzenie, niektórym działają na nerwy. Opanowali listy przebojów nie tylko we własnym kraju, ale także w całej Europie. Czy "Fenomen Tokio Hotel" jest zaraźliwy?

Killerpilze (Fot.: © Universal Music Group)

Członkowie zespołu są coraz młodsi, fani tym bardziej. Być młodszym niż członkowie aktualnych kapeli na pierwszych miejscach list przebojów nie jest wcale takie proste. W końcu perkusista Fabi niemieckiego zespołu Punkpop Killerpilze ma zaledwie 14 lat. Z nazwą za dużych grzybów na pizzy, zespół wydał 2006 swój album debiutancki Die Invasion der Killerpilze (Inwazja zabójczych grzybów), album numer dwa Mit Pauken und Rakten (Z pałkami i rakietami) ukazał się 2007 - już jako punk-popowe trio Tokio Hotel.

Okładka albumu Tokio Hotel (© Universal Music Group) Tokio Hotel to zespół, który śpiewa po niemiecku i dał radę doprowadzić do krzyku nie tylko dziewczęta w Niemczech ale w całej Europie. Dla angielskich fanów Bill Kaulity śpiewa po angielsku, dla francuskich gości koncertowych ma przygotowane "je m'appelle Bill". Nawet w Nowym Jorku zachwycona amerykańska młodzież mogła podziwiać zespół z Magdeburga.

Bill, Tom, Georg i Gustav właśnie zdobyli ze swoim teledyskiem "Spring nicht" niemiecką nagrodę Echo w kategorii "najlepszy teledysk". Uprzedzenia i przesądy, które niegdyś wydawały się być stałe jak beton, nagle zniknęły bez śladu. We francuskim Collège André Cotte in Saint Vallier sur Rhône, na południu od Lyonu, uczniowie zostają dobrowolnie po lekcjach w piątkowe popołudnie: "Uczniowie pytali mnie, czy nie zaśpiewałbym z nimi piosenek Tokio Hotel. A jak wykazują taki entuzjazm - trzeba to wspierać", mówi nauczyciel niemieckiego Muriel Kemence.

Co jest tak fascynującego w Tokio Hotel? "To chłopcy. I są bardzo przystojni", uważa Sarah. "Szczególnie Bill." Florian (14) mówi, że "mają fajne głosy". A Pierre-Louis (14) stwierdza, "Tokio Hotel są szczególni, bo przeczcież poza tym się nie słucha muzyki z niemieckimi tekstami we Francji". 14. lipca 2007 wzrósł stopień rozpoznawania Tokio Hotel we Francji, gdy Prezydent Nicolas Sarkozy zamówił ich występ podczas obchodów francuskiego święta narodowego pod Wieżą Eiffla. Odtąd małoletni Francuzi wolą się uczyć niemieckiego, języka który przez długie lata był publicznie mało akceptowany. Instytuty Goethego w całej Francji mówią o fali zapisów na kursy niemieckiego.

Pampers dla Rocka

Jednak Tokio Hotel to nie jedyny zespół, który ma powodzenie poza granicami własnego kraju. We Francji coraz bardziej popularni są tak zwani "Baby Rockers" jak Naast, Plastiscines czy też BB Brunes. Bedwetters (Moczący łóżka) z Estonii wygrali w grudniu w Monachium MTV Music Award: Byli pierwsi w kategorii New Sound Of Europe, członkowie liczą sobie między 17 a 20 lat. Nazwy przypominający oczywiście o świecie dziecięcym są częścią celowego marketingu w stylu fali Tokio Hotel, która ogarnia całą Europę.

Dúné z Danii nominowano jako zespół roku 2008. "P3 Gold Award" to w swojej kategorii najważniejsza nagroda muzyczna. Średnia wieku członków zespołu: 20. Poza tym Dúné niedawno wygrali European Border Breaker Award (EBBA) 2008, którą to nagrodę Komisja Europejska przyznaje co roku na targach muzycznych MIDEM w Cannes. Celem jest pomóc młodym europejskim zespołom zdobyć rozgłos poza granicami własnego kraju rodzinnego.

Dúné po koncercie (Fot.: Gregers Tycho/ myspace Dúné

Punk buduje szkołę

Co kryje się za sukcesem, który przyprawia europejskich gimnazjalistów o dreszcze? Na stronie internetowej Killerpilze chwalą się, iż ich fani potrafią się zidentyfikować z ich muzyką oraz tekstami: "Jest to bliskość tematów, życia, dorastania, która stwarza dużą autentyczność". Trio Killerpilze z Dillingen nie powstało na castingu, chłopcy po prostu chodzili do tej samej szkoły. Od pięciu lat grają razem, angażują się w inicjatywie "Kein Bock auf Nazis" (Nie mam ochoty na Nazistów), a dzięki "Punk macht Schule" (Punk buduje szkołę) rozpoczęli inicjatywę na rzecz budowy szkoły w Etiopii.

Natomiast Tokio Hotel otrzymuje swoje przeboje od profesjonalnych autorów tekstów: niespełniona miłość, samobójstwo, rozwód są tematami piosenek, którymi docierają do młodych słuchaczy. Pomalowane paznokcie, fryzury w stylu Manga i czarne EMO oczy wystarczają, by odbić się od masy innych młodych zespołów.

Click to watch the clip of the famous song "Durch Den Monsun" by Tokio Hotel. It was performed in german, before the english version was released

PR czy talent?

Dzięki wielojęzycznym stronom internetowym zespoły osiągnęły ogromną liczbę fanów. Killerpilze prezentują się w trzech językach, Dúné oprócz duńskiej ma również wersję niemiecką, a Tokio Hotel punktuje aż dziewięcioma różnymi flagami językowymi! Do tego oferuje strony specjalnie dla kanadyjskich oraz amerykańskich fanów.

W wywiadzie dla Deutschland Online Magazin Berliński producent muzyczny Patrik Majer tłumaczy prawdopodobny jak również blachy powód sukcesu niemieckich zespołów za granicą: "Ich zachowanie jest jedyne w swoim rodzaju, jak i muzyka, która w pewnym sensie brzmi bardzo niemiecko, choć orientuje się według amerykańskiej muzyki rockowej. To znaczy: Za granicą niemieccy artyści o szczególnym brzmieniu odnoszą sukces".

Bardziej prawdopodobne powody sukcesu są jednak teksty piosenek, które przemawiają do młodzieży wraz z dobrym marketingiem: Można znaleźć wszystko od "Ich glaub du stehst auf Blümchensex" (Killerpilze) ("Myślę, że lubisz kwiatkowy seks", cokolwiek to znaczy) po "Schrei, bis du du selbst bist" (Tokio Hotel) ("Krzycz, aż będziesz sobą").

Czy to wynik skutecznej maszyny PR czy też talent i ciężka praca? Pewne jest to, że po spadku sprzedaży płyt CD w wyniku ofert giełd muzycznych i usługi ściągania plików w internecie przemysł muzyczny znalazł nową krowę do dojenia - a to, że odbiorcy muszą być tak młodzi, rozumie się samo przez się.