Przyszłość kina europejskiego w pięciu odsłonach
Published on
Translation by:
Anna RdestDziesięciu reżyserów dostało szansę zaprezentowania swoich filmowych debiutów na Festiwalu Kina Europejskiego w Sewilli. Dokąd nas w nich zabierają? Pięć różnych odpowiedzi, pięć różnych form przepowiadających przyszłość europejskiego kina.
Od filmów poruszających ważne kwestie społeczne, do horrorów; poprzez scenariusze z zeszłego wieku do tematów aktualnych i wreszcie, od komedii po najbardziej gorzkie dramaty - nowa sekcja First Films First (Pierwsze Filmy Przodem) na Festiwalu Kina Europejskiego w Sewilli zgromadziła zróżnicowaną próbkę twórczości młodych, europejskich reżyserów. Poniżej pięć najbardziej reprezentatywnych przykładów.
1. Sinestesia (Szwajcaria)
W filmie Sinestesia,, opowiadającym historię Alana, jego żony i najlepszego przyjaciela, prawdziwym bohaterem jest zbieg okoliczności. To właśnie przypadek, więzi które ich łączą i oddalają, słowa prawdy albo kłamstwa, składają się na intrygę, w której jest miejsce na śmiech, cierpienie, a przede wszystkim - traf, szczęśliwy bądź nie. Ten szwedzki film to debiut reżysera Erika Bernasconiego.
2. Shahada (Niemcy)
Ten film, który nie pozostawia widza obojętnym, to reżyserski debiutBurhana Qurbamiego. Porusza on w swoim obrazie tematy uniwersalne - winę, skruchę, moralność. Wszystkie one zawarte są w tej opowieści o trojgu ludziach, którzy rozpaczliwie poszukują przebaczenia ze strony innych, chociaż nie są zdolni przebaczyć sami sobie. Poznajemy młodą dziewczynę, córkę imama, która usunęła ciążę. Muzułmanina, który odkrywa swój homoseksualizm. Policjanta, który przypadkowo postrzelił kobietę w ciąży. Wszyscy oni będą zadręczać się tymi wydarzeniami z przeszłości i szukać różnych sposobów na pogodzenie się z tym, co było.
3. Χάρισμα (Grecja)
Pełna typowo greckiego humoru komedia romantyczna, w której „książę z bajki” jest dość nietypowy - prostacki, bezczelny, uparty i brutalny. Chociaż nie ma żadnych szans u pięknej Ismini, nie chce tego zaakceptować. Całkowicie różni i zagubieni w swoich życiach główni bohaterowie są do siebie podobni tylko pod jednym względem - mają dość życia w samotności. Reżyserką filmu jest Christina Ioakeimidi.
4.Çogunluk (Turcja)
Film opowiada o życiu Mertkana, 21-letniego Turka, jego relacji z dominującym ojcem i cierpiącą matką; o związku z dziewczyną, której tak naprawdę nie kocha i o przyjaciołach, przy których nie może być sobą. W swoim debiutanckim filmie Seren Yüce skupia się na tematach zależności od rodziny, szczerości i egoizmu w związkach i wreszcie - problemów społecznych nękających Turcję, które znajdują odzwierciedlenie w losach Mertkana i jego kurdyjskiej dziewczyny.
5. Adem (Belgia i Holandia)
Tom i jego brat Lucas chorują na mukowiscydozę, chorobę genetyczną, która atakuje i niszczy płuca. Tom próbuje oswoić się z myślą, że niedługo umrze. W szpitalu poznaje Xaviera, który cierpi na tę samą chorobę, ale mimo to zachowuje się jakby był całkowicie zdrowy. Poznaje tam również Eline, odbywającą kilkumiesięczną kwarantannę z powodu infekcji. Młodzi nie mogą się dotknąć, wolno im tylko rozmawiać przez telefon - ale dla rodzącego się uczucia to żadna bariera. Hans van Nuffel jest reżyserem tego przejmującego filmu, którego bohaterowie wiedzą, jak mało zostało im czasu i starają się nie stracić ani chwili.
Więcej o festiwalu można przeczytać na blogu sevilla.cafebabel.com
Fot. Zdjęcie z filmu “Oxygen” (Hans Van Nuffel, 2010); zwiastuny: YouTube.com
Translated from El cine europeo que viene, en cinco firmas