Na pomoc Palestynie
Published on
Translation by:
maciej grzeszczyk1 stycznia UE rozpoczęła Misję Policyjną dla Terytoriów Palestyny (Police Mission for the Palestinian Territories) – EUPOL-COPPS. Misja ta ma ogromne znaczenie dla UE, gdyż albo umocni ona albo osłabi autorytet Unii na Bliskim Wschodzie.
Autonomia Palestyńska jest trapiona przez problemy od momentu powstania w 1994 roku. Nowa misja UE wykracza w końcu poza dotychczasową pomoc finansową. Misja policyjna pomoże w szkoleniu policji palestyńskiej, ułatwi koordynację współpracy policji europejskiej z władzami Palestyny oraz zapewni doradztwo w sprawach prawa karnego.
Zawsze dostrzegaj dobre strony
Dla Palestyńczyków może być to dobra wiadomość. Unia już jest największym finansowym darczyńcą dla Palestyńczyków, ale ta nowa misja świadczy o tym, że traktuje ona swoją rolę poważnie i jest gotowa wziąć bezpośrednio odpowiedzialność za proces pokojowy i tworzenie silnych władz Palestyny. W rezultacie Palestyna powinna stać się stabilnym partnerem, będącym w stanie wynegocjować trwały pokój z Izraelem. Jest to obecnie tym ważniejsze, gdyż 77-letni premier Izraela – Ariel Sharon po poważnym wylewie nie może sprawować urzędu i musiał zostać zastąpionym przez p.o. premiera Ehuda Olmerta.
Dla Europy misja policyjna, w której skład wchodzi 33 nieuzbrojonych policjantów, jest kolejnym przykładem cywilnej misji w ramach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (European Security and Defence Policy – ESDP). Ustanowienie ESDP w 1999 wywołało obawy, że polityka zagraniczna Unii Europejskiej podąży w kierunku militarnym. Dlatego też kolejna cywilna misja pokazuje, że polityczni decydenci w UE dostrzegają znaczenie cywilnych sposobów rozwiązywania sytuacji kryzysowych.
Nie dziel skóry na niedźwiedziu
Unia musi jednak być świadoma tego, że w tak złożonym środowisku niepowodzenie misji podważy jej wiarygodność, jako aktora na scenie regionalnej i światowej. Przekłada się to na względnie umiarkowane cele tej misji, które opierają się na doświadczeniach z poprzednich misji policyjnych, jak ta w Bośni i Hercegowinie.
Cele cywilnych misji ESDP, jaką jest także EUPOL-COPPS, pokazują, że Unia koncentruje się w swoich działaniach na policji, rządach prawa, administracji cywilnej i ochronie cywilnej. Misje takie są ważne, ponieważ dają podstawy dla praworządnego państwa i pokoju. Jednocześnie jednak zadanie wzmacniania więzi i kontaktów między wspólnotami i ponowne zintegrowanie byłych wrogów pozostawione zostało organizacjom pozarządowym. Przekazanie tych uprawnień nie jest samo w sobie problemem, ale obniża to odpowiedzialność UE w tych dziedzinach, które tym samym mogą być łatwo pominięte w oficjalnych deklaracjach i budżecie unijnym.
Misja EUPOL-COPPS świadczy także o ograniczonej roli Europy w sprawach zagranicznych, gdyż nie jest ona skierowana na źródła konfliktu izraelsko-palestyńskiego. Zamiast koncentrowania się tylko na zapobieganiu konfliktom i zarządzaniu sytuacją kryzysową, Unia powinna, jak sugerują organizacje pozarządowe, dążyć do „przekształcenia konfliktu”. Inaczej rzecz ujmując, oznacza to, że zamiast eliminowania czy kontroli konfliktu należy rozpoznać i pracować nad warstwą dialektyczną oraz współpracować ze społeczeństwem obywatelskim, tak by uniknąć eskalacji przemocy.
Translated from Palestine, EU to the rescue?