Mapa tygodnia: może czas już przejść na emeryturę?
Published on
Translation by:
Adrian WigdaMarzysz o przejściu na wcześniejszą emeryturę? We Włoszech, aby zapewnić sobie tak idylliczną przyszłość, musisz uzbroić się w cierpliwość. Niektórzy Włosi uważają nawet, że emerytura jest bardziej „złudzeniem”, niż zabezpieczeniem na starość. A jak ta sytuacja wygląda w innych państwach Europy?
Z kwestią emerytur we Włoszech jest trochę jak z tkaniną Penelopy, a raczej jej pruciem. To taka ogromna, przez cały czas otwarta budowa, na której wszystko, co zrobi się w ciągu dnia, jest burzone w nocy. Problem tkwi w nieudanych próbach reformowania systemu. W rezultacie ciągle pojawiają się nowe modyfikacje, poprawki i zmiany, ale nie wychodzi z tego nic konkretnego, co mogłoby zadowolić wszystkich. Ostatnia luka w kwestii planowania emerytur powstała w 2012 roku przy okazji wprowadzenia reformy Fornero. Znalazła się ona na pierwszych stronach gazet przez to, że stworzyła nową kategorię pracowników bez pracy i nadziei na emeryturę – starszych bezrobotnych, którzy nie osiągnęli jeszcze wieku emerytalnego i są uwięzieni w administracyjnej pustce. I wcale nie zapowiada się na to, by sytuacja uległa zmianie - według szacunków włoskiego Narodowego Zakładu Zabezpieczenia Społecznego (INPS) osoby urodzone w latach 80. świadczenia będą otrzymywać dopiero od 75. roku życia.
Obecne ustawodawstwo włoskie pozwala przejść na emeryturę w wieku 66 lat i 7 miesięcy, z niewielkimi różnicami w zależności od płci i zajmowanego stanowiska. Ale do 2050 roku minimalny wiek emerytalny przewidziany przez tę ustawę ma zostać znacznie podniesiony do 69 lat i 9 miesięcy.
A jak ta sytuacja przedstawia się w innych państwach europejskich? Wśród najbardziej surowych systemów emerytalnych w całej Europie plasuje się niemiecki, który zezwala na przejście na zasłużony odpoczynek w wieku 67 lat, przy czym 45 lat opłacania składek pozwala na przejście na emeryturę w wieku 65 lat. Sytuacja we Francji jest porównywalna, ponieważ osoby urodzone po 1955 roku muszą ukończyć 67 lat, jeśli nie mogą wykazać, że płaciły składki przez okres konieczny do ubiegania się o świadczenia. Tak samo jest w Hiszpanii i Islandii, gdzie minimalny wiek emerytalny wynosi 67 lat, chyba że opłacało się składki przez określony czas, co daje prawo do przejścia na emeryturę w wieku 65 lat.
Z drugiej strony, młodych europejskich emerytów można znaleźć na Słowacji, gdzie wszyscy mogą przejść na odpoczynek w wieku 62 lat, oraz w Czechach – do emerytury maja tam prawo mężczyźni w wieku 62 lata i 8 miesięcy, a kobiety - 61 lat i 8 miesięcy, przy czym przysługuje im także zmniejszenie wieku emerytalnego w zależności od ilości potomstwa.
Ogólnie rzecz biorąc, średni wiek emerytalny w Europie wynosi około 65 lat z tendencją do jego podniesienia do 67 lat w ciągu najbliższych lat. Jednocześnie w krajach północnych istnieje również odrębna kategoria znanych, elastycznych systemów emerytalnych, gdzie pracownik może sam zdecydować o wcześniejszym lub późniejszym przejściu na emeryturę. Chodzi tu o systemy Finlandii (od 63. do 68. roku życia), Szwecji (61-67) i Norwegii (62-75). Można by powiedzieć, że to całkiem inny świat!
Źródło : Camera dei Deputati – Documentazioni e ricerche
---
Ten artykuł jest częścią naszej serii Mapa Tygodnia, w której za pomocą map odnosimy się do kluczowych dla Europy wydarzeń i zjawisk.
Translated from Mappa della settimana: è tempo di andare in pensione (forse)