Jak wydrążyć dynię na Halloween?

Published on October 22, 2012

Story by

Translation by:

Każde święto ma swoje własne kuchenne rytuały, a przynajmniej tak jest w moim domu rodzinnym w Szkocji. Domki z piernika sygnalizują Święta Bożego Narodzenia, natomiast z Wielkanocą jest już nieco łatwiej, gdyż aktualny trend to czekolada. Tymczasem Halloween zwiastuje nadejście gościa ze świecą – Jack'a-o-Lantern.

Kiedy miałam dziesięć lat, moja ciocia i jej rodzina przeprowadzili się do Stanów Zjednoczonych. Z praktycznego punktu widzenia oznaczało to dla mnie tyle, że moja rodzina regularnie dostawała w prezencie dziwaczny, ale też zadziwiająco użyteczny sprzęt kuchenny. Od krajalnic do bajgli, po obieraczki do czosnku, słowem: co tylko zechcesz, nasza kuchnia prawdopodobnie to ma. Jednak żadnego z tych podarunków nie przywitano z taką ekscytacją, z jaką spotkał się zestaw do rzeźbienia w dyni, zawierający asortyment noży o dziwnych kształtach oraz zbiór szablonów z wzorkami. Tak oto, każdego roku pod koniec października, nasza kuchnia wypełniała się lepkim pomarańczowym miąższem, gdy moja siostra i ja zasiadałyśmy i marszcząc w skupieniu czoła, wycinałyśmy naszym jackom upiorne oczy i szydercze uśmiechy. Wiedźmy, koty, trumny, zjawy, miotły: w okresie mojej młodości, schody prowadzące do drzwi frontowych, były dla nich wszystkich domem.

Przeczytaj 'European idioms:a pumpkin this Halloween' na cafebabel.com

Co zadziwiające, nie mogę właściwie przypomnieć sobie samego jedzenia dyni, choć wiem, że je jadaliśmy. Nie kojarzę Halloween ze smakiem cista z dyni, ale z jabłkami w polewie lub klementynkami, zdobionymi dzięki ''guising'' (''guising'' to szkocka wersja amerykańskiego ''trick or treating''. Amerykanie''robią psikusy'' jeżeli nie dostaną smakołyka. Szkockie dzieci muszą wykonać przedstawienie, aby w ogóle coś dostać. To wiele wyjaśnia). Halloween pachnie wyborną, złocistą breją, którą moja siostra i ja wybierałyśmy z pomarańczowej skorupy, kiedy koty skradały się, a miotły pikowały po dnie oka.