Jak nie zejść na psy?
Published on
Translation by:
Magdalena LabusJęzykowe pieskie życie w Europie.
Gdy pogoda taka, że psa by z domu nie wygonił, po niemiecku pozostaje nam walka z inneren Schweinehund“ (w wolnym tłumaczeniu z wewnętrznym leniem). Pies symbolizuje słabą wolę, z którą człowiek musi toczyć wewnętrzną walkę. Kiedyś jednakże ów pies przytrzymywał podczas polowania dzika, zanim myśliwi zdołali dotrzeć na miejsce, by go odstrzelić.
Do instynktownego zachowania się terytorialnego psów odnosi się też średniowieczny obyczaj układania na ziemi szkatułek ze złotem opatrzonych wizerunkiem psa: Kto był bankrutem, dosłownie schodził na psy.
W przypadku hiszpańskiej perra („suka") mówi się jednak o monetach, i to z wizerunkiem lwa. Wśród Hiszpanów utarło się określenie „mała suka” (5 Centimos) oraz „gruba suka“ (10 Centimos). By szyderczo wyrazić komuś uznanie po hiszpańsku powiemy: Para ti la perra gorda!(„należy ci się za to gruba suka!“).
Dyrektorzy działów kadr często sprawiają wrażenie, że szukają „samodzielnego, kreatywnego kota“, ale tak naprawdę potrzebują skromnego i lojalnego pracownika, ponieważ do zaoferowania i tak mają jedynie pieskie życie (ang. dog’s life).
Nie jest to jednak powód dla związków zawodowych i pracodawców, by żyć jak pies z kotem (niem. „wie Hund und Katze leben“ ). Czujne spojrzenie porcelanowych i kamiennych posążków psów, siedzących na przeciwko siebie przy wjazdach do rezydencji (franc. se regarder en chien de faïence), może jednak być wskazane. Łacińskie przysłowie canis caninam non est (niem. „Der Hund frisst kein Hundefleisch“, pol. „kruk krukowi oka nie wykole”)ostrzega nas jednak, by nie zapominać o solidarności.
Ogólnie rzecz biorąc w życiu sprawdza się jednak powiedzenie, że „ostatniego gryzą psy“ (niem. den letzten beißen die Hunde).
Translated from Auf den Hund gekommen