Participate Translate Blank profile picture
Image for Ateny: twarze „pokolenia 700 euro”

Ateny: twarze „pokolenia 700 euro”

Published on

Story by

Default profile picture Dana Cojbuc

Translation by:

Marta-K

SpołeczeństwoPolityka

Oto najbardziej wykształceni młodzi ludzie w Europie. Mimo że sami już nie wiedzą, co zrobić z ilością przepełniających ich pomysłów, wiedzy i doświadczeń, ci nowi greccy intelektualiści nie mogą oczekiwać niczego poza przydomkiem „pokolenie 700 euro” (od wysokości minimalnego wynagrodzenia krajowego). Półtora roku po studenckich zamieszkach, które wybuchły po śmierci Aleksisa Grigoropulosa 6 grudnia 2008 r. i wyrażały krytykę wobec braku perspektyw oferowanych przez rząd grecki, sylwetka młodzieży bez przyszłości zawodowej nadal stanowi pożywkę dla wyobraźni... i dla murów dzielnicy Exarchia, alternatywnego i artystycznego serca Aten. Fotografka Dana Cojbuc spotkała młodych ludzi po studiach, którzy mnożą staże i prace dorywcze na ulicach Exarchii. Obrazy te odsłaniają gwałtowną i bezładną codzienność, ale pozwalają też przeniknąć nadziei „pokolenia 700 euro”, że nie stanie się ono pokoleniem „straconym”.

Cel: opuścić rodzinne gniazdo

Elefteria ma wykształcenie w dziedzinie komunikacji i mass mediów ze specjalizacją związaną z reklamą. Odkąd otrzymała w 2005 roku dyplom, mnoży umowy na czas określony nie mające wiele wspólnego z dziedziną jej studiów. Dziś zajmuje się kasą i rezerwacjami w Operze Narodowej w Atenach, ale jej przyszłość jest zagrożona, gdyż z braku finansowania publicznego instytucja kultury może być zamknięta. W przeciwieństwie do większości młodych ateńczyków, którzy wciąż mieszkają u rodziców, Elefteria należy do tych nielicznych uprzywilejowanych, którym udało się znaleźć swój własny kąt.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

Pracować więcej bez wynagrodzenia

Fwtini ma tytuł magistra matematyki i statystyki. Dosyć rzadkie wykształcenie na rynku. Tymczasem nie dostała jeszcze wynagrodzenia od wydawcy za 12 miesięcy pracy przy tworzeniu podręczników szkolnych.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

Magister politologii szuka pracy jakiejkolwiek

Najpierw Ovidiu bardzo dobrze obronił pracę magisterską z filologii angielskiej, po czym uzyskał też tytuł magistra nauk politycznych ze specjalizacją w problematyce Bałkanów. Przez bardzo długi czas pracował dorywczo na recepcji lub jako dziennikarz. Obecnie poszukuje pracy.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

Życie trwa dalej

Młodzi ateńczycy długo siłowali się z władzami miasta, aby móc przekształcić znajdujący się w centrum parking w park i miejsce spotkań. Odtąd dzieci przychodzą tam bawić się popołudniami, młodzi i nieco starsi spotykają się wieczorami, jak tu na zdjęciu. Cichy moment z dala od medialnych syren wokół kryzysu w Grecji, moment bilansu, pogaduszek i normalnego życia.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

Pasjonatka stażu: atakuję 30-ty miesiąc

Dyplom magisterski z zarządzania kulturą nie wystarcza Sofii, aby otrzymała pierwszą godną swej nazwy umowę o pracę w swojej dziedzinie. Mimo to młoda Greczynka nie trafiła na bezrobocie: pracowała jako stażysta wolontariuszka dla UNESCO, mając nadzieję na znalezienie zatrudnienia w międzyczasie. Na próżno. Od 30 miesięcy znów jest na stażu. Jest odpowiedzialna za Przewodnik Turystyczny po Hotelach w Izbie Hotelarstwa Grecji. Młoda stażystka nie okazuje jednak swoich zmartwień i trzyma się nadziei, że w końcu znajdzie zatrudnienie na swoim poziomie.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

28 % bezrobotnych wśród młodych Greków w 2010 roku

Nancy również otrzymała dyplom w dziedzinie komunikacji i mass mediów. Ale po licznych pracach dorywczych i taśmowo zaliczanych umowach na czas określony jest dzisiaj bezrobotna... podobnie jak jedna czwarta młodych Greków. Stopa bezrobocia w tej grupie jest jedną z najwyższych w strefie euro. Z 25,3 % we wrześniu 2009 r. może dojść do 28 % na koniec 2010 roku (według OECD - Organisation for Economic Co-operation and Development). Ostatecznie młodzi Grecy zachowują morale dzięki poczuciu wspólnoty i solidarności. Na zdjęciu dziewczyna przechodzi przed spalonym poprzedniego dnia samochodem, w samym środku dzielnicy Exarchia.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

Plac Exarchia : squaty i dobry humor

Usiądźcie sobie późnym popołudniem na placu w dzielnicy Exarchia: trzech wysokich roześmianych chłopaków gra w kosza, a cztery dzieciaki żonglują piłką do nogi. Z boku ich kumple gawędzą, stojąc przy posągu i oglądają partyjkę piłkarzyków rozgrywaną metr dalej. Wróćcie godzinę później, a zobaczycie tą samą scenę, tylko gracze się zmienią: koszykarze grają w piłkę, a piłkarze manipulują piłkarzykami albo grają w ping-ponga. Exarchia, atmosfera solidarności, muzyki na cały regulator i dziecięcych zabaw. Klienci siedzący przed knajpkami wokół to zrozumieli: młodzież musi mieć dla siebie miejsce.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

Półtora roku roszczeń

Życie w Exarchii upływa bez konfliktów, ale barwa murów nie pozwala pomylić się co do napiętej atmosfery, jaka panuje w alternatywnej dzielnicy od 6 grudnia 2008 roku. To tutaj młody Aleksis Grigoropulos został zabity dwoma kulami wystrzelonymi z bardzo małej odległości przez policjantów w cywilu. Odtąd mury świadczą o wściekłości pokolenia, a kryzys bezpieczeństwa miesza się coraz bardziej z kryzysem na rynku pracy.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

W oczekiwaniu na ożywienie

Nikos skończył architekturę. Ale sektor nieruchomości jest daleki od euforii czasu Olimpiady w 2004 r. Ciężko wiązać koniec z końcem, zwłaszcza że młody architekt musi płacić 900 euro podatku co semestr, aby móc wykonywać swój zawód. Wraz z przejściem VAT z 21 % na 23 % 1 lipca i wzrostem o 10 % akcyzy na paliwo, alkohol i papierosy, oczekuje trudnych dni. Obecnie bez zatrudnienia, otrzymuje jednak 900 euro miesięcznie jako członek stowarzyszenia architektów.

Zdj.: ©Dana Cojbuc

Fotel wyrzucany

Ianis, odkąd ukończył ekonomię, pracuje dla Lean Management, małej firmy, która organizuje seminaria i kursy technik sprzedaży dla działów sprzedaży w przedsiębiorstwach. Bardzo mała firma, bo jest ich tylko dwóch razem z szefem, który uprzejmie mu poradził rozpoczęcie poszukiwań pracy gdzie indziej...

Zdj.: ©Dana Cojbuc

Story by

Translated from Athènes : les visages de la « génération 700 euros »