W Wilnie, architektura miesza się z tożsamością
Published on
Story by
francesca magistro
Translation by:
Agnieszka Irena Martan
Następowanie po sobie narodów, liczne działania wojenne, plagi, susze, zniszczenia w czasie wojen światowych, późne nawrócenie się na chrześcijaństwo, upodobnienie się do Polski pod względem politycznym i społecznym. Zdobycie niepodległości, nazistowska przemoc, deportacje, opory partyzantów, Parlament i wieża telewizyjna oblężona przez Sowietów, powstanie centrum biznesowego oraz wiele więcej. Wielokulturowa historia Wilna jest wciąż namacalna. Zaskakujące jest to, jak wspaniale współżyje ona z teraźniejszością, a nawet z przyszłością. Aby ujawnić tożsamość miasta, włoska fotograf – Francesca Magistro - zdecydowała się skojarzyć szczegóły historii wraz z ludzkimi twarzami, a ślady architektury z przeszłości z dzisiejszymi doświadczeniami Litwinów.
Wszystkie zdjęcia: © Francesca Magistro
Wilno uważane jest za ostatni barokowy bastion Europy Wschodniej. W niektórych zestawieniach nieprawidłowości, a nawet udziwnienia. (Fot.: © Francesca Magistro)
Kształty w stylu gotyckim: Šv. Onos bažnyčia, czyli Katedra Świętej Anny, oraz Egle, która wkrótce zostanie mamą. (Fot.: © Francesca Magistro)
Prostota jedynej zachowanej do dziś synagogi w Wilnie znajduje swoje odzwierciedlenie w dostępności tej kobiety, która mimo trudności w komunikacji, pozwoliła uwiecznić się na zdjęciu. (Fot.: © Francesca Magistro)
Wybudowane w stylu bałtyckim, drewniane domy zostały pomalowane na kolory, które promieniują spokojem. (Fot. : © Francesca Magistro)
Raimundas Malasauskas, Virginija Januskeviciute oraz inni artyści na aukcji Vaiciulyte Šiuolaikinio meno Centras - centrum sztuki współczesnej Wilna, gdzie pracuje Nida. (Fot.: © Francesca Magistro)
„Może się w tym pomyliłem? To prawda, jestem młody, być może naiwny " - Liudas Gira, poeta, pisarz i litewski krytyk literacki. (Fot.: © Francesca Magistro)
Przeżycie w pamięci istnień ludzkich oraz religijnych wyznań. Sovietų okupacijos aukoms atminti - pomnik poległych podczas okupacji sowieckiej obok Papieża prawosławnego. (Fot.: © Francesca Magistro)
Staciatikiu Sv Dvasios Cerkve, klasztor prawosławny Ducha Świętego. Władza Duchowa, która mylona jest z władzą materialną ze wzgledu na symboliczne znaczenie wyrazu „ryba", „ΙΧΘΥΣ po grecku Ἰησοῦς Χριστός, Θεοῦ Υἱός, Σωτήρ" Jezus Chrystus Syn Boży, Zbawiciel. (Fot.: © Francesca Magistro)
Gintaras chce mi pokazać swoje szkice niedaleko galerii sztuki, Nacionalinè Dailès Galerija. (Fot.: © Francesca Magistro)
Kolejka żebraków, potrzeba miłosierdzia. Jeden z wielu kościołów chrześcijańskich. (Fot.: © Francesca Magistro)
Sztuka Graffiti na ścianach ogrodu Vilniaus Dailės Akademija (Akademii Sztuk Pięknych) i starożytna sztuka krawiecka kobiety, która uprawia ją wraz z mężem w laboratorium znajdującym się na drodze od naszego hostelu do centrum. (Fot.: © Francesca Magistro)
Element greckiego stylu doryckiego i rosyjski przepych. (Fot.: © Francesca Magistro)
Sventosios Dvasios Baznycia jest głównym miejscem kultu Prawosławnych w Wilnie - wyjaśnia Tekle, studentka. (Fot.: © Francesca Magistro)
Angis Tattoo Studio jest miejscem dla pasjonatów tatuaży i tatuatorów z całego świata, a także e miejscem spotkań kontrkultury, typowej dla przedsiębiorstw przemysłowych.(Fot.: © Francesca Magistro)
Pokarm dla umysłu w Šiuolaikinio meno centras, największym centrum sztuki współczesnej w krajach bałtyckich. Pokarm dla ciała na targu żywności. (Fot.: © Francesca Magistro)
Story by
Translated from Vilna: cuando la arquitectura y la identidad se funden