Participate Translate Blank profile picture
Image for Kto następny? Przesłuchania nowych komisarzy w Brukseli

Kto następny? Przesłuchania nowych komisarzy w Brukseli

Published on

Translation by:

Marysia Amribd

Piebalgs, Dalli, Damanaki… wbrew pozorom nie są to nazwy europejskich gatunków sera, a nazwiska nowych komisarzy z Łotwy, Malty i Grecji. Od 11 do 19 stycznia 26 członków nowej Komisji Barroso zdaje egzamin ustny przed europarlamentarzystami. Oto krótkie ‘who is who’ w ‘dream team’ Barroso.

Andris Piebalgs - Komisarz ds. rozwoju

Urodzony na Łotwie nauczyciel matematyki i fizyki przekwalifikował się na polityka i jak na razie idzie mu świetnie. W wieku 52 lat Andris Pielbags założył liberalno-konserwatywną partię Łotewska Droga (Latvijas Ceļš), a następnie został ministrem edukacji w swoim kraju. Grał ważną rolę podczas negocjacji dotyczących przystąpienia Łotwy do Unii Europejskiej. „Człowiek-energia” pierwszej komisji Barroso postanowił się zająć czymś innym: rozwojem. Ten Łotysz niewątpliwie posiadający zdolności językowe chce zaangażować się w walkę z ubóstwem oraz ze zmianami klimatu, mimo że podczas przesłuchania przyznał, że niewiele wie na temat programów pomocowych ONZ.

(zdjęcie: Komisja Europejska)

Janusz Lewandowski - Komisarz ds. budżetu i programowania budżetowego

58-letni Polak Janusz Lewandowski najprawdopodobniej przekonał swoich słuchaczy w poniedziałek 11 stycznia. Wypomina mu się co prawda brak precyzji podczas wypowiadania się na temat kluczowych zagadnień, takich jak wprowadzenie europejskiego podatku (jak mówi: „Europa nie jest na to gotowa”), jednak ten liberalny ekonomista, który współpracował z Solidarnością zanim w 2004 roku został europosłem z ramienia EPL wyszedł obronną ręką z przesłuchania. Stanowisko komisarza ds. budżetu ma kluczowe znaczenie podczas tej kadencji Komisji, jako że planowana jest generalna reforma budżetu Unii.

(zdjęcie: Małopolski Instytut Kultury/flickr)

Olli Rehn -  Komisarz do spraw gospodarczych i walutowych

Pożegnajcie się z Joaquinem Almunią i powitajcie kandydata Finlandii! 47-letni Olli Rehn jest już wielką rybą wśród komisarzy, mimo że od wielkiego rozszerzenia minęło pięć lat. Specjalizuje się w kryzysach. 11 stycznia wypowiedziane przez Rehna słowa-klucze można sprowadzić do matematycznych formuł typu „Estonia+euro+2011” czy „Grecja+koniec deficytu”.

(zdjęcie: Komisja Europejska)

Catherine Margaret Ashton - wysoki przedstawiciel do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa

Brytyjska baronessa Ashton de Upholland, która w marcu skończy 54 lata, 19 listopada 2009 roku otrzymała nominację na stanowisko szefa unijnej dyplomacji. Prasa nie pozostawiła jednak na niej suchej nitki: według jednych jest „nieznana”, według innych – „nie zna się”. W swoim kraju nigdy nie stała na czele Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Jednak pani Ashton, która jest laburzystką, zna niemal na pamięć Traktat lizboński, którego broniła w Izbie Lordów, ma w małym palcu mechanizmy ochrony socjalnej oraz była komisarzem europejskim ds. handlu. I będzie musiała zrobić wszystko, aby pokazać, że potrafi osiągnąć porozumienie w najważniejszych problematycznych kwestiach w Unii.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

Joaquín Almunia - Komisarz ds. konkurencji

Joaquin Almunia urodził się 62 lata temu w Bilbao. Karierę polityczną zaczął w latach siedemdziesiątych, gdy był specjalistą w hiszpańskich związkach zawodowych. Udało mu się zostać parlamentarzystą z ramienia Hiszpańskiej Socjalistycznej Partii Robotniczej. Stanowisko to piastował nieprzerwanie aż do 2004 roku, gdy został mianowany komisarzem ds. gospodarczych i walutowych. Almunia był również ministrem w hiszpańskim rządzie, zajmował się między innymi zatrudnieniem i bezpieczeństwem socjalnym. Podczas swojego przesłuchania desygnowany wiceprzewodniczący Komisji podkreślił rolę polityki kompetencyjności i potwierdził plany wprowadzenia systemu przeciwdziałającego nadużyciom. Jego nominacja jest uznawana za jedną z najbardziej obiecujących.

(zdjęcie: Komisja Europejska)

Rumjana Żelewa - Komisarz ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego

O jej przesłuchaniu najwięcej się mówi. Dlaczego? Podczas przesłuchania wypomniano Rumjanie Żelevej jej powiązania z firmą Global Consult, która korzysta z pomocy finansowej Unii. Bułgarska polityk stwierdziła co prawda, że zrezygnowała ze stanowiska w 2007 roku gdy została europosłanką z ramienia partii centro-prawicowej, jednak niektóre dokumenty, które z okazji przesłuchania ujrzały światło dzienne temu przeczą. Nie mówiąc już o tym, że męża Żelevej oskarża się o utrzymywanie bliskich kontaktów z mafią… i że odpowiedzi udzielone przez Żelevą nie brzmiały zbyt przekonująco. Niechęć europarlamentarzystów zmusiła Żelewą do rezygnacji z kandydowania: szef bułgarskiego rządku Bojko Borisow nominował na to stanowisko wicedyrektor Banku Światowego Kristalinę Georgiewę.

  (zdjęcie: ©veni/flickr)

Štefan Füle - Komisarz ds. rozszerzenia i polityki sąsiedztwa

47-letni Stefan Füle stał na czele ministerstwa spraw europejskich w Czechach zanim postanowił stanąć 12 stycznia przed europarlamentarzystami. Były ambasador Czech przy NATO optuje za Europą otwartą, zwłaszcza wobec Bałkanów. Według niego rozszerzenie Unii powinno odbywać się „w ścisłym poszanowaniu dla kryteriów z Kopenhagi”.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

 Karel De Gucht - Komisarz ds. handlu

Ten 55-letni Belg zastąpi Catherine Ashton na stanowisku europejskiego komisarza ds. handlu. Na pewno sprawi, że negocjacje w sprawie założeń z Ad-Dauha będą trwać i jeszcze przed 2011 rokiem mniejsi producenci z krajów rozwijających się otrzymają pomoc. Karel de Gucht broni koncepcji liberalnej stosunków handlowych. Nie jest również zwolennikiem wprowadzenia opodatkowania towarów importowanych z krajów, które emitują zbyt dużo dwutlenku węgla i których zaangażowanie w obniżanie poziomu emisji jest zbyt małe.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

Michel Barnier - Komisarz ds. rynku wewnętrznego i usług

Były minister rolnictwa i rybołówstwa we Francji został wybrany w 2009 roku na europosła z ramienia EPL. Przesłuchanie Barniera pokazało, że ma on zupełnie inną wizję sprawowania władzy niż jego ultraliberalny poprzednik Charlie Mac Greevy. Barnier chciałby, aby „przywrócono ludzki i socjalny wymiar polityce rynku wewnętrznego” oraz poparł zasadę „postępu społecznego”, który pozwoliłby na połączenie wolności rynku oraz podstawowych praw socjalnych.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

John Dalli -     Komisarz ds. zdrowia i polityki konsumenckiej

Ten 61-letni księgowy z wykształcenia kilkakrotnie był ministrem na Malcie, a ostatnio piastował stanowisko ministra spraw socjalnych. Jego „lejtmotywem” jest bezpieczeństwo europejskich obywateli. Według Dalliego przyszłe wyzwania są powiązane z naruszalnością oraz z dostępem do służby zdrowia na kontynencie, gdzie rzeczywistość demograficzna ciągle się zmienia.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

Algirdas Šemeta - Komisarz ds. podatków i unii celnej, audytu i zwalczania nadużyć finansowych

Obok Bułgarki Żelewej 47-letni Litwin Algirdas Šemeta jest drugim politykiem, który nie ma zbyt wielkich szans w starciu z brukselskimi posłami. Desygnowany Komisarz ds. podatków i unii celnej, audytu i zwalczania nadużyć finansowych zebrał marne noty, zwłaszcza od europejskich demokratów za swoje zachowawcze odpowiedzi na temat marnowania pieniędzy europejskich oraz reformy Europejskiego Urzędu ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF). Šemeta, który uzyskał dyplom z ekonomii i finansów w Wilnie, a ostatnio stał na czele ministerstwa finansów w swoim kraju, powinien zakasać rękawy, a następnie pokazać trochę zębów na zdjęciach.

(zdjęcie: Komisja Europejska)

Viviane Reding - Komisarz ds. sprawiedliwości, wymiaru sprawiedliwości i obywatelstwa

Podczas przesłuchania przed Parlamentem Europejskim komisarz z Luksemburga optowała za utworzeniem europejskiego kodeksu, który wyeliminowałby problemy wynikające z braku wzajemnego uznania dla decyzji sądowych w poszczególnych krajach, które mają wpływ na śluby i rozwody. Była komisarz ds. telekomunikacji powiedziała, że wśród jej celów znajduje się wprowadzenie programu Erasmus dla sędziów. Ostrzegła również, że „walka o bezpieczeństwo nie powinna być przeszkodą aby w każdym przypadku szanować fundamentalne prawa człowieka“, co jest aluzją do wprowadzania słynnych skanerów na lotniskach.

(zdjęcie: worldeconomicforum/flickr)

Günther Oettinger - Komisarz ds. energii

Obecny premier Badenii–Wirtembergii świetnie się bronił gdy znalazł się w krzyżowym ogniu pytań parlamentarzystów europejskich. Na pytania dotyczące zalet, które mogą przydać się podczas sprawowania urzędu oraz osobistych powiązań z wielkimi niemieckimi koncernami energetycznymi, takimi jak Eon czy RWE, ten 56-letni polityk odpowiadał z niefrasobliwością. Oettinger jest znany w Niemczech ze swoich faux-pas lingwistycznych podczas oficjalnych wypowiedzi, jednak przed Parlamentem wypowiadał się bezproblemowo na tematy takie, jak wydajność energetyczna czy energia nuklearna. Jedynie jego angielski pozostawia trochę do życzenia.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

Máire Geoghegan-Quinn - Komisarz ds. badań, innowacji i nauki

Máire Geoghegan-Quinn, znana również jako MGC, przejmuje europejskie badania, innowację oraz naukę od Słoweńca Janeza Potocnika. 59-letnia MGC jest pierwszą kobietą-Irlandką na stanowisku komisarza. Swojego czasu rzuciła wyzwanie Bertiemu Ahernowi w walce o urząd Taoisecha. Jest również autorką powieści oraz dziennikarką. Jako że swego czasu zajmowała się sprawiedliwością, transportem oraz europejskim audytem oraz była ministrem z ramienia Fianna Fail, z pewnością ma odpowiednie kompetencje aby zostać komisarzem.

(zdjęcie: Komisja Europejska)

Janez Potocnik - Komisarz ds. środowiska

51-letni Janez Potocnik ma duże doświadczenie nie tylko w badaniach i zarządzaniu (ma doktorat z ekonomii i przez lata był dyrektorem Instytutu Analiz Makroekonomicznych i Rozwoju w Lublanie) ale i w polityce, nie tylko na poziomie krajowym (jako doradca w gabinecie słoweńskiego premiera) ale i europejskim: był jednym z negocjatorów przystąpienia Słowenii do UE oraz członkiem gabinetu cieni Komisji ds. rozszerzenia (dzielił tekę komisarza z Günterem Verheugenem). W 2004 roku został nieco kontrowersyjnym, jednak z politycznego punktu widzenia niezależnym komisarzem ds. nauki i rozwoju. Jako komisarz ds. Środowiska Potocnik chciałby się skoncentrować na ożywieniu zielonej gospodarki i na utworzeniu nowych miejsc pracy.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

Androulla Vassiliou - Komisarz ds. edukacji, kultury, wielojęzyczności i młodzieży

Koniec ze świńską grypą i z problemami związanymi z transportem żywych zwierząt! 66-letnia Androulla Vassiliou, Cypryjka, która była komisarzem ds. zdrowotnych przejęła edukację, języki oraz kulturę i młodzież od Jana Figela. Androulla, która jest żoną byłego prezydenta Grecji George’a Vassiliou ma wykształcenie prawnicze. Czy z jej doświadczeniem zajmowanie się problemami takimi jak wielojęzyczność czy media będzie ją satysfakcjonować?

Siim Kallas - Komisarz ds. transportu

Były komisarz ds. administracji był zarówno dyrektorem Banku Estonii, swojego rodzinnego kraju, jak i premierem. Podczas swojego przesłuchania przyznał, że popiera utworzenie europejskich norm reglamentujących użycie skanerów na lotniskach - obecnie gorący tematem po nieudanym zamachu na samolot lecący do Detroit. Oprócz zwiększenia bezpieczeństwa transportu Kallas chciałby zająć się obniżeniem poziomu zanieczyszczeń i wyeliminowaniem przeszkód transportowych między państwami członkowskimi.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

Connie Hedegaard: komisarz ds. klimatu

„Chciałabym, aby Unia stała się jednym z najbardziej sprzyjających klimatowi regionów świata”. Podczas swojego przesłuchania Connie Hedegaard, minister ds. klimatu i energii w duńskim rządzie nie kryła swoich ambicji. Jednak konferencja klimatyczna w Kopenhadze, której w przewodniczyła w grudniu 2009 roku (zanim podała się do dymisji) nie przyniosła rezultatów, których spodziewali się ekologowie. Hedegaard, zanim została ministrem, pracowała jako dziennikarz w magazynie informacyjnym „Deadline”.

(zdjęcie: Parlament Europejski)

Dacian Ciolos - komisarz ds. rolnictwa

Dacian Ciolos jest absolwentem inżynierii rolniczej który studiował we Francji, pracował na ekofarmach w tym kraju i ożenił się z Francuzką. W wieku 40 lat ten Rumun został jednym z najmłodszych komisarzy, który przejął sekcję oczekującą na dalsze reformy Wspólnej Polityki Rolnej w 2013 roku. Europejska prasa oprotestowała nie tylko „francuską” naturę nominacji Ciolosa, ale i skrytykowała jego kraj za to, że marnuje fundusze europejskie. Mimo to podczas przesłuchania, które miało miejsce 15 stycznia były minister rolnictwa potwierdził, że będzie kontynuował pracę swojej (francuskiej) poprzedniczki Mariann Fischer Boel. Wprowadzenie Traktatu lizbońskiego oznacza, że Parlament może bezpośrednio wypowiadać się na temat budżetu, „zielonego rozwoju” oraz rozwoju regionów wiejskich.

(zdjęcie: Parlament Europejski/ flickr)

Johannes Hahn - Komisarz ds. polityki regionalnej

52-letni Johannes Hahn jest wielkim fanem koncepcji Europy oraz integracji. Jako desygnowany komisarz chciałby zwiększyć poziom inwestycji w edukację oraz w badania i urozmaicić regiony pod względem działalności gospodarczej, co pomogłoby w walce z kryzysem finansowym. Ten austriacki minister ds. nauki oraz badań z ramienia Austriackiej Partii Ludowej (ÖVP) nie ma zbyt wielkich doświadczeń na poziomie Brukseli, jednak nie uniemożliwiło mu to zastąpienia Benity Ferrero-Waldner na stanowisku austriackiego komisarza. Prawdopodobnie Barroso był z tego powodu niepocieszony, gdyż jego celem było stworzenie komisji, w której panowałaby równowaga płci.

(zdjęcie: Parlament Europejski/ flickr)

Neelie Kroes - komisarz ds. agendy cyfrowej

Neelie Kroes znana jest z bitwy, którą wytoczyła przeciwko Microsoftowi oraz z rekordowej kary, jaką nałożyła na Intel za naruszenie zasad uczciwej konkurencyjności wobec firmy Amd. 68-letnia Holenderka Neelie Kroes jest również wiceprzewodniczącą drugiej komisji Barroso. Magazyn „Forbes” uznał ją jedną z najpotężniejszych kobiet świata. Po objęciu teki komisarza ds. konkurencji w pierwszej komisji Barroso została skrytykowana za potencjalne sytuacje, w których mogłyby mieć miejsce konflikty interesów. Kroes zamierza zająć się wprowadzeniem szerokopasmowego Internetu w całej Europie oraz rozwojem jednolitego rynku internetowego.

(zdjęcie: Komisja Europejska)

Maroš Šefčovič - komisarz europejski ds. edukacji, szkoleń, kultury i młodzieży

Jeśli centroprawica naciska na Rumianę Jelevę, to centrolewica musi oddać cios. Podczas przesłuchania 18 stycznia owieczką na rzeź został słowacki socjalistyczny kandydat na komisarza Maroš Šefčovič, który podobno w 2005 roku opowiedział się przeciwko Romom. Były ambasador przy Unii i w Izraelu przetrwał dzięki poparciu romskich organizacji oraz swojemu kompetentnemu wystąpieniu. 43-letni Šefčovič na próbę zajmuje się obecnie unijnym korpusem dyplomatycznym, problemami i pensjami pracowników obydwóch siedzib Parlamentu, w Brukseli oraz w Strasbourgu. Jego przeciwnicy powinni się mieć na baczności.

(zdjęcie: Parlament Europejski/ Flickr)

Laszlo Andor - komisarz ds. zatrudnienia, spraw społecznych i włączenia społecznego

Laszlo jest określany jako komisarz techniczny, gdyż nigdy nie zajmował się polityką. Andor był członkiem zespołu Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju. Ten 44-letni Węgier jest outsiderem, choć nie do końca. Tym lepiej, bo będzie musiał w swoich obliczeniach brać pod uwagę rosnące bezrobocie. Laszlo ma już na nie remedium: flexisecurity.

Antonio Tajani - komisarz ds. przemysłu i przedsiębiorczości

56-letni Antonio Tajani jest europarlamentarzystą z ramienia EPL od 1994 roku. Zanim zajął się polityką był oficerem we włoskim lotnictwie wojskowym oraz profesjonalnym dziennikarzem i korespondentem z Libanu, ZSRR i Somalii. W pierwszej komisji Barroso zajmował się transportem. 18 stycznia, podczas swojego przesłuchania przed Parlamentem Europejskim, Tajani przedstawił swój plan wprowadzenia nowej polityki przemysłowej, podkreślając przy tym konieczność promowania ekologicznej gospodarki, która łączyłaby w sobie działania gospodarcze oraz ekologiczne.

Maria Damanaki - komisarz ds. gospodarki morskiej i rybołówstwa

Nazywana jest „głosem politechniki” gdyż 57-letnia Damanaki pochodząca z Krety studiowała chemię w Atenach. Działała również w podziemiu sprzeciwiając się juncie czarnych pułkowników (1967-74) i była lektorem w krytycznym wobec władzy radio „Edo Polytechnio”. Podczas studenckiej manifestacji w 1973 roku została zatrzymana i przez kilka miesięcy była torturowana zanim reżim wojskowy nie upadł. W wieku 25 lat została członkiem greckiego parlamentu z ramienia partii komunistycznej. Następnie związała się z Panhelleńskim Ruchem Socjalistycznym (PASOK) Andreasa Papandreu, obecnego premiera kraju. To właśnie on zgłosił jej kandydaturę na stanowisko komisarza ds. gospodarki morskiej i rybołówstwa. Podczas swojego przesłuchania 19 stycznia Damanaki stwierdziła, że jest „dumna, iż przyczyni się do zwiększenia ilości i powstania nowych miejsc pracy wśród ‘niebieskich kołnierzyków’” w Europie.

Cécilia Malmström - komisarz do spraw wewnętrznych

Anna Cécilia Malmström, była europarlamentarzystka z ramienia Przymierza Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE), w 2006 roku została ministrem ds. europejskich w szwedzkim rządzie. Nic więc dziwnego, że w wieku 41 lat zastąpiła Margot Wallström na stanowisku komisarza. Podczas przesłuchania rzecz jasna poruszyła problem imigracji - według niej jest to najpoważniejszy problem, któremu czoła musi stawić UE. Wspomniała również o solidarności oraz o utworzeniu wspólnej polityki imigranckiej i azylanckiej Unii. Malmström będzie również zajmować się współpracą policji różnych państw, kontrolą granic i bezpieczeństwem.

Kristalina Georgiewa - komisarz ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego

59-letnia Kristalina Georgiewa aż do niedawna była wicedyrektorem Banku Światowego. Obecnie jest kandydatką na stanowisko komisarza ds. współpracy międzynarodowej, pomocy humanitarnej i reagowania kryzysowego. Georgiewa została nominowana po tym, jak pierwsza kandydatka na to stanowisko, Rumjana Żelewa, została zmuszona do wycofania swojej kandydatury po tym, jak zakwestionowano jej kwalifikacje i powiązania biznesowe. Georgiewa z pewnością nie jest drugą Żelewą: dlaczego nie dostała nominacji jako pierwsza? Mimo dość krótkiego czasu jaki dostała na przygotowania, Georgiewa opowiedziała się za poprawieniem pomocy humanitarnej dla Haiti oraz przywróceniem rządu na wyspie oraz opowiedziała się za wykorzystaniem stron typu Twitter w reklamowaniu działań UE. Georgiewa ma na swoim koncie doktorat z ekonomii oraz duże doświadczenie w pracy w dziedzinie środowiska oraz polityki rozwojowej. Jej jedynym minusem jest nieznajomość francuskiego, ale obiecała, że zacznie się go uczyć, gdy tylko zostanie komisarzem: najwyraźniej od zawsze było to życzeniem jej matki.

Translated from Zum Vorstellungsgespräch nach Brüssel: Das Einmaleins der neuen EU-Kommissare